zondag 12 februari 2012

Op schaatsen naast een burcht



De laatste schaatsdag van dit seizoen? Ik geniet er nog een keertje van en combineer het weer met 'beveren'. Na het baantjes trekken op De Banen bij Nederweert-Eind rij ik naar het Leerkeven bij Panheel. Lang geleden dat ik daar was. Ik tref er altijd veel beversporen aan, maar de bever zelf heb ik er nog nooit gezien. 

Nu maar eens kijken of er wintersporen zijn. Ik ben niet de enige die vandaag het Leerkeven heeft uitgekozen, de parkeerplaats staat vol met auto's. Tja, dat is waar ook, hier kan natuurlijk ook worden geschaatst. In plaats van rondom de plas te gaan wandelen, doe ik m'n schaatsen weer aan. Een inspectie vanaf de waterkant geeft me weer nieuwe, andere informatie dan vanaf de oever. 

In een rustig tempo glij ik er langs en kan bijna meteen stoppen. Een burcht! Vanaf de oever is die niet te zien, maar nu wel. Het ziet er niet naar uit dat hier nog recente activiteit heeft plaatsgevonden, maar het is onmiskenbaar een burcht. Ik maak een foto met de zelfontspanner waarop ik op m'n schaatsen naast de burcht sta. Nooit eerder vertoond!
Het ijs is hier spiegelglad, vooral op de plekken waar de sneeuw is weggewaaid. Prachtig hier. Ik ontdek talloze knaagsporen, maar niet heel vers.


Ik schaats langs de burcht die al bij me bekend was. Ook hier geen recente activiteit. Daarna inspecteer in de oevers van de twee eilandjes in het midden van het ven. Geen aanwijzingen dat hier ook een burcht zit, wel veel knaagsporen. 

Dit is natuurlijk een unieke mogelijkheid om ook eens op de eilandjes te kijken. Ik klik de ijzers van m'n supergemakkelijke Salomon-schaatsen en wandel over de eilandjes. Niks bijzonders te zien. Jammer, maar goed om te weten.




Ik bevestig de ijzers weer onder m'n schaatsschoenen en ga verder. Nog een mogelijke plek waar de bever zich kan ophouden. Tussen de boomwortels liggen wat opgestapelde takken en ook in ijs liggen takken, duidelijk van de bever. In het ijs zijn luchtbellen bevroren; ze zouden van de bever afkomstig kunnen zijn. Dit lijkt op een voedselvoorraad, maar helaas voor de bever: z'n eten zit vastgevroren in de provisiekast! Dat zijn al drie plekken waar hij zou kunnen zitten, maar geen van die drie is echt overtuigend. Toch moet hij ergens slapen. In het ijs is nergens een wak te zien, nergens in het hele ven. 
 
Heeft de bever voldoende voedsel onder water in voorraad om deze winterperiode te overleven of heeft hij andere mogelijkheden? Twee jaar geleden tijdens een lange vorstperiode heb ik hier ook rondgekeken, toen vanaf de oevers. Net als nu was er toen nergens een wak, maar wel vond ik verschillende open gangen waar de bever door kon kruipen. Behalve burchten heeft de bever hier waarschijnlijk ook enkele holen in de oever en gangen. Toen had hij enkele van die gangen opengebroken om op de oever te kunnen komen en voedsel te zoeken. Ik verwacht dat dat nu weer zo is. Vanuit de burcht, welke van de drie dan ook, zwemt hij onder het ijs door naar zo'n gang en gaat daar de oever op. 

Ik heb geen tijd om nog een keer helemaal rondom het ven te lopen om dat te onderzoeken, maar ik denk dat m'n theorie wel klopt. 

Nog een plek waar ik even wil kijken is de Molensteens Plas bij Stevensweert. Ik was er vorige week ook al. Verse knaagsporen, dat zie ik meteen als ik kom aanlopen. 

Maar ik vergis me. Het zijn wel knaagsporen, maar niet van de bever. De paarden die hier rondlopen knagen ook de bast van de takken, altijd goed om te weten.


Op diverse plekken dringt de geur van bevergeil in m'n neusgaten. 

Van de drie wakken die ik vorige week zag is er geen enkele meer open. Wel is er bij een boven het water (ijs) hangende boomstam een nieuw wak, een mooi rond gat. De wissel daar vlak naast, richting Maas, is nog volop in gebruik. De paarden staan er bijna bovenop en bekijken me nieuwsgierig. 
Als dieren konden praten zouden de paarden me wat meer over de bevers hier kunnen vertellen, hoeveel het er zijn bijvoorbeeld.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten