vrijdag 18 mei 2012

Plons, bever gaat te water


PLONS!



Meestal hebben bevers verschillende burchten en/of holen in hun gebied. Zo ook de bevers bij de Molensteense Plas bij Stevensweert die ik vaak bezoek. In m'n 'bever-beginjaren' wist ik dat niet en stond ik urenlang bij een verlaten burcht te wachten. Pas aan het eind van dat zomerseizoen kwam ik er achter dat de bevers al de hele zomer in een hol zaten. 
En nu zitten deze bevers al weer op een andere plek, opnieuw in een hol. Afgelopen winter zag ik er wat takken op liggen, een beginnende takkenburcht. 

Die takken zijn nu bijna verscholen onder de snelgroeiende brandnetels en andere planten, maar op sommige plekken piepen ze er nog door. De woonplek van deze bevers lijkt te groeien. Aan de voorkant zijn wat platgetreden plekken in de begroeiing en de waterplanten zijn geknakt. 

Onder me hoor ik een beetje geluid. Daardoor weet ik dat ze nog in hun hol zitten. Het is 20.05 uur. Vaag hoor ik wat geknabbel en het geluid van hun gemurmel dringt heel zacht door de aarde heen. Hier blijf ik stil wachten. De wind staat gunstig, ze zullen me niet ruiken als ze er uit komen.





Om 20.20 uur is het zover. Heel duidelijk hoor ik een plons en meteen daarna zie ik een spoor van luchtbelletjes schuin vanaf de burchtuitgang richting de plas. Pas in het midden van de plas steekt een bever z'n kop boven water. Hij zwemt een meter of tien en duikt dan weer onder. Zo bereikt hij de overkant, waar hij op de wal kruipt. 


Met de verrekijker kan ik zien dat hij daar tussen het gras zit te eten. Als hij weer te water wil gaan glijdt hij uit en belandt op z'n zijkant met een flinke plons in het water. Hij zwemt weer een stukje, eet wat en dat ritueel herhaalt zich een tijdlang. 

Ik loop voorzichtig mee en zoek telkens weer met de verrekijker de bever aan de overkant op om te zien waar hij is. Soms ben ik hem een tijdje kwijt. Voordat hij aanstalten maakt om naar het uiteinde van de plas te zwemmen ben ik daar al gaan staan, want ik weet dat hij bijna gaat oversteken naar de Maas. 
 
En inderdaad, na een tijdje is het zover. Hij kan me niet zien of ruiken en stapt zonder enige argwaan uit het water. Pas als het klikken van m'n fotocamera hem opvalt heft hij zich op om poolshoogte te nemen. Hij kijkt me even aan en laat zich dan weer zakken om verder te lopen. Tjonge, dat was mooi....!


Die zie ik niet weer terug vanavond, die gaat eerst een hele tijd eten langs de Maas. Ik ben net op tijd terug bij de burcht, want ik hoor dat er nog een bever te water gaat. Deze plons is minder goed te horen dan die van de eerste bever. Inmiddels is het ruim een half uur later. Deze bever heeft zeker wat meer slaap nodig. 

Ook deze gaat een tijdlang eten, zwemmen, enzovoort. Bijna op dezelfde plekken als de vorige bever. Dan zwemt hij of zij terug richting burcht en maakt ook een oversteek naar de Maas, maar dan via een andere wissel. Terwijl ik hem zie zwemmen meen ik nog een plons vanuit het hol te horen, maar ik zie geen derde bever. 
 





Hier zijn drie wissels die de bevers gebruiken om naar de Maas te gaan. Het is altijd afwachten welke ze nemen. Soms sta ik bij de verkeerde. Jammer dan. Maar nu heb ik geluk.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten