zaterdag 2 juni 2012

Een week lang genieten van bevers

Vanaf het Pinksterweekend heb ik een week lang kunnen genieten van bevers, bevers en nog eens bevers.



Via het Julianakanaal voeren we naar de jachthaven Pietersplas bij Maastricht. Zelfs in het kanaal zag ik de nodige beversporen. 



In de buurt van de Beatrixhaven waren dat er zoveel dat ik vermoed dat zich daar een bever gevestigd heeft. Vanaf een varende boot is de exacte plek natuurlijk niet te vinden.

 

Dat lukt wel vanuit de kano en dat heb ik dan ook heel veel gedaan.   



Avond na avond en ook vaak 'morgens vroeg al weer. 

 


Ik zag kussende bevers, een zogende vrouwtjesbever (te zien aan de gezwollen tepels), twee keer zag ik een bever een lange, dunne boom omknagen. De bever verscholen tussen het groen, maar ik hoorde de knaaggeluiden en zag de top van de boom schudden, totdat deze viel en met veel  geweld richting water werd gesleurd. Heel leuk! 

Op een avond laat, 't werd al erg donker, zag ik bij de Pietersplas wel vier bevers tegelijk, spelen en eten.  

Er was een 1-jarige bever die vanaf de burcht onder water overstak en aan de overkant van de inham, waar ik met m'n kano lag, probeerde boven te komen. Tot vier keer toe stootte hij met z'n kop onder me, ik voelde kort na elkaar iedere keer een zachte druk. Toen schoof hij z'n kop langs de zijkant van m'n kano omhoog, keek me aan en was meteen weer vertrokken. Helaas gaat zoiets te snel om het op foto of film vast te leggen. Het is gebeurd voor je er erg in hebt. Een mooie ervaring!   

Ook lagen we bij Thorn en in de Oude Maas. 

 


En wat nog nooit eerder gebeurde, al varend op de Maas zagen we een bever aan de kant zitten eten.
Meestal zie ik de bevers alleen vanuit de kano af vanaf de oever. 


Op donderdagavond 31 mei regende het ontzettend. Toch kon ik die avond vanaf de boot, lekker droog onder de bootkap, bevers spotten. Ik zag er twee, zwemmend in de regen. Ooit las ik eens dat bevers niet van regen houden en wachten tot het droog is. Klopt dus niet, ze gaan gewoon fourageren. 


De volgende morgen was het mooi weer en kanode ik op de Oude Maas. Weer een bever op de kant, minutenlang had ik hem in beeld. Wat was het weer een prachtige natuurbeleving. 




Ik krijg maar geen genoeg van de bevers, ze zijn altijd weer verrassend en je weet nooit van te voren welk mooi schouwspel je krijgt voorgeschoteld. 
 


Nog even en dan komen ook de jonge bevertjes hun burchten uit.








Geen opmerkingen:

Een reactie posten