vrijdag 20 juli 2012

Jonge bevers bij Molensteense Plas



Om 19.55 uur installeer ik me op een om geknaagde boomstam aan de zuidzijde van de Molensteense Plas in Stevensweert. 
Er staat nog een klein zuchtje wind. Mijn kant op, dus de bever (als ie er is) kan me niet ruiken. Er vallen nog een paar spetters, maar nat word je daar niet van. Kom maar op bever, ik ben er klaar voor!
Maar hij komt niet. Of ben ik hier te laat en is hij al overgestoken naar de Maas? Ik hoor de schelle kreet van een ijsvogel en de roep van grote bonte specht. Golvend vliegt hij over me heen. Even later weer de ijsvogel. Ik volg hem met de verrekijker en zie dan ook nog een tweede ijsvogel. Prachtig! 

Dan, om 20.35 uur, zie ik de kop van een bever boven water komen. Hij zwemt een klein stukje mijn kant op, hangt even aan een tak, knaagt hem af en zwemt er mee naar de kant. Eenden en meerkoeten vliegen verschrikt op vanuit het riet. Na tien minuten is de tak blijkbaar verorberd, daar is hij weer. Opnieuw gaat hij aan een tak hangen, schud eraan. Hoewel het ver weg is hoor ik het kraken. Te ver ook om een goede foto te maken en de filmcamera heb ik niet bij me. Als de tak is afgeknaagd neemt hij (of zij) hem mee. Dat is mooi! Dat betekent dat er jonge bevers zijn! Toch maar een fotootje proberen te maken. De bever zwemt er mee richting burcht en duikt daar met tak en al onder. 

 
Vorig jaar vond ik hier een dode vrouwtjesbever. Tot nu tot wist ik niet of er al weer een nieuw vrouwtje was. Het antwoord is dus ja, want blijkbaar zijn er jongen in de burcht. Er is geen andere reden waarom deze bever met een tak groen naar de burcht zou gaan. Dit is voer voor de jongen. 
Of er een nieuw vrouwtje van elders bij deze familie is gekomen, of dat de weduwnaar een van z'n dochters tot vrouw heeft gepromoveerd, dat zal ik nooit weten. Sommige biologen beweren dat bij bevers geen incestueuze relaties voorkomen, maar andere biologen gaan ervan uit dat dat wel gebeurt.

woensdag 18 juli 2012

Het gaat niet altijd even makkelijk


Het lijkt misschien wel dat bevers spotten me altijd gemakkelijk afgaat, maar dat is een misvatting. Soms ben ik ergens tevergeefs en soms, zoals gisteravond, zit ik uren te wachten voordat ik een bever zie. 


Op de tweede avond van ons verlate weekend lagen we met de boot bij Thorn. Om 19.15 lag ik al in de kano op mijn post. Tussen de zeilboten in het zeilhaventje. Wel wat ver van de burcht, maar dat moest vanwege de wind. Voor de zekerheid had ik een paruplu bij me. Als er een bui komt rits ik de kano dicht en houd de paraplu boven me. Het water loopt dan langs de randen van de kano weg en ik (en mijn camera's) blijven droog. 
 
Dat was gisteravond wel nodig, want het begin toch nog licht te regenen. Het was ook heel donker. Het wachten duurde lang. Ik kanode tussendoor een paar keer weg om te kijken of er elders al een bever aan het eten was, maar nee, niets te zien en te horen. 
Bij de burcht hoorde ik wel wat; jonge bevers en geknaag. "Kom maar naar buiten, bevers", dacht ik, maar dat deden ze niet.

Ik had beloofd om 21.30 weer bij de boot terug te zijn, we moesten nog naar huis. Om 21.15 wachtte ik nog heel even vlak bij de burcht. Ineens was het een prachtige avond. De wind was gaan liggen, het was droog en het schemerde. 

En ja hoor, daar hoorde ik het borrelende geluid van een bever die de burcht verliet. Hij stak z'n kop boven water, keek me aan, zwom iets dichterbij om me even op te nemen en verdween onder water. Meters verderop zag ik hem weer. Hij schonk me geen enkele aandacht meer en ging in snel tempo op weg om te fourageren. 
Ik volgde hem een klein stukje, maar realiseerde me toen dat ik om half tien terug wilde zijn. Dus keerde ik de kano. Toen zag ik een tweede bever dezelfde kant opgaan. Te donker om nog te filmen en de foto's zijn ook niet al te best. Toch maar een berichtje om te laten weten dat het ook wel eens tegenzit.

maandag 16 juli 2012

Tussen de buien door: 2 bevers



We vieren een verlaat weekend en liggen met onze boot in de Hatenboerplas bij Roermond. 

Tussen de buien door ben ik even met de fiets gaan 'beveren'. Voor een tochtje met de kano is dit geen prettig weer. 

Bij het gehucht Osen zag ik twee bevers. 

Ze verlieten kort na elkaar de plas, richting Maas. Hoewel ze op verschillende plaatsen over land liepen zochten ze elkaar op de oever van de Maas weer even op. Daar knabbelden ze wat. Toen staken ze op verschillende plekken over. Door de hevige regenval is de Maas nu bijna een meter hoger dan normaal en stroomt erg snel. 
 






De bevers, een zwarte en een bruine, hadden er moeite mee en werden door de sterke stroming meegenomen. Ze zwommen vooral onder water; blijkbaar gaat dat iets makkelijker dan met de kop boven water. 







Ze staken over richting Isabellagreend, waar ze blijkbaar hun fourageergebied hebben.


Toen ze uit het zicht waren verdwenen liep ik nog even rond de plas. Bij hun burcht (nogal een rommeltje en met een ingevallen gang) was niets te horen.

Misschien hebben ze geen jongen en woont hier alleen dit koppel. Eigenlijk vermoed ik dat, want bij de meeste burchten waar ik geluiden van jongen hoor, blijft de moeder tot laat in de avond in de buurt.

Als hier jongen waren, zou de moeder volgens mij nooit de Maas zijn overgestoken op dit tijdstip.


dinsdag 10 juli 2012

Bevers laten zich weer goed zien






Nadat gisteravond de laatste bui was weggetrokken, ging de wind liggen en brak de zon door. Het water bij de Oude Maas lag er als een spiegel bij. Ideaal om nog even te 'beveren'. 

Ik had de kano nog maar net te water gelaten of ik zag de eerste bever al. Hij zat half in het water bij de oever te vreten in het zonlicht, een subadult. Op de foto hiernaast is hij bezig de bast er af te knagen. Links is klaar, rechts moet nog. Hij beweegt z'n kop telkens van links naar rechts en als het voorste deel van de tak kaal is draait hij hem een slagje voor de achterkant. Zo schuift hij de tak steeds verder door zijn handjes tot hij helemaal is afgevreten. Dat is een heel grappig gezicht om hem zo bezig te zien. Daarom ben ik gek op bevers, het zijn zulke leuke dieren. 

In het daarop volgende uur zag ik er nog twee.
Ik begin ze al te kennen, twee bruine en een zwarte. Jarenlang was de Molensteense Plas m'n favoriete plek; nu is het de Oude Maas. Maar ik moet er wel telkens de kano naar toe slepen, opblazen en na afloop weer opruimen. Ook word ik (en de bevers) soms gehinderd door snelvarende vaartuigen, iets dat daar verboden is. Gisteravond waren er zelfs jetski's en vorige week een politieboot die zich daaraan schuldig maakten. Maar meestal is het stil, heel stil. 

 

De avond verliep net als eerdere avonden op deze plek. 
Tussen 20.15 en 21.30/21.45 uur zie ik drie bevers. Ik vermoed drie subadulten. Vanuit de burcht hoor ik soms nog wat geluidjes. Dan komt er, als het bijna donker is, een vierde bever uit de burcht tevoorschijn. Ik vermoed dat ik telkens drie subadulten zie en daarna de moeder. Zo ging het gisteravond ook weer. 

Of het mannetjesdier zich al eens heeft laten zien, weet ik niet. In het voorseizoen zag ik hem vermoedelijk wel, een zwarte. 
 



De bruine bever, waarvan ik vermoed dat het de moeder is, is uiterst voorzichtig. 
Als ze me heeft opgemerkt kan ik net zo goed vertrekken, want dan komen de jongen niet uit de burcht. Nog een beetje geduld, dan zijn ze wat groter en houdt moeder ze niet meer tegen.  

Ik zou de familie wel eens compleet willen zien. In ieder geval weet ik zeker dat ik er gisteravond vier zag. 



 


Als m'n theorieën kloppen zijn er dus: 3 subadulten, 1 moeder die 's avonds laat tevoorschijn komt, 1 vader die zich momenteel wat verder uit de buurt bevindt (of de hele avond al ergens verscholen op de oever zit te eten) en minimaal 2 jongen in de burcht.     

  

                   

donderdag 5 juli 2012

Weer nieuwe bevers op m'n lijstje

Ik kan weer een paar nieuwe bevers aan mijn lijstje toevoegen. Gisteravond ging ik naar de Teggerse Plas bij Ohé en Laak. De locatie is niet helemaal nieuw voor mij; ik zag er eind vorig jaar talloze sporen. Er wordt daar in de winter heftig aan bomen geknaagd. 


De bevers kunnen daar met een korte oversteek over een dijk naar de Maas lopen. Bevers had ik er echter nog nooit gezien, maar nu wel. We waren gisteren in Stevensweert om verkoeling te zoeken bij onze boot. Opgefrist en wel ging ik nog even bevers kijken. Ik had geen filmcamera bij me, wel een fotocamera. Met blote benen en warm weer waag ik me liever niet in al te hoog gras en andere begroeiing; een paar teken heb je dan zo opgelopen. 

Dus bedacht ik dat dit dan een mooie gelegenheid was om eens te kijken of ik bij de Teggerse Plas bevers kon waarnemen. Ter plaatse zag ik dat de plas zich daar inderdaad goed voor leent. Er zijn wat open plekken op de oever die je een overzicht over de plas gunnen. In de hoek vlak bij de Maas meende ik ver weg aan de overkant een burcht te zien. Sporen althans, die op een burchtingang wezen. Daar heb ik een uur gewacht en het werd al aardig donker. Ik liep verder om de plas heen om dichter bij de burcht te komen en te luisteren of er geluiden waren. Maar de begroeiing liet dat niet toe. Ik zag wel wissels en redelijk verse knaagsporen. Terug dan maar weer. 

Om 21.45 uur kwam er eindelijk een bever aangezwommen. Niet vanuit de burcht in mijn richting. Nee, vanaf de kant waar ik vandaan was komen lopen, richting burcht. Hij was dus allang wakker en had waarschijnlijk een hele tijd ergens onder de begroeiing zitten knagen. Hij dook onder bij de burcht.  

Dat het een burcht was had ik dus goed ingeschat. Na tien minuten kwam er een tweede bever naar de burcht gezwommen die een tak vers groen met zich meesleepte en onderdook. Mooi, er zitten daar waarschijnlijk jongen. Nog een poosje later zag ik weer een bever vanaf de ingang van het gebied richting burcht zwemmen. Een derde bever of een van de eerste twee, dat weet ik niet. De foto's die ik maakte zijn helaas van slechte kwaliteit, omdat het al vrij donker was en de bevers erg ver van me verwijderd waren.

dinsdag 3 juli 2012

Weer veel bevers, geen jongen


 Nog steeds heb ik geen jonge bevers gezien. 

Gisteravond ging ik in de kano bevers kijken in de Oude Maas. Dat wordt steeds meer een favoriete plek voor mij, want daar heb ik een goed overzicht.

Meestal komen ze rond kwart over acht uit hun burcht, maar gisteravond was het een half uur later voordat de eerste beverkop boven water verscheen.


Op deze locatie wordt dat altijd aangekondigd door wat belletjes en beroering in het water vlak voor de burcht. 
Hij zwom meteen weg, met de rug naar me toe, hij had me niet opgemerkt. 

Zachtjes peddelde ik er achteraan, tot hij een heel eind verderop ging knabbelen. Het was een subadult. Na verloop van tijd kanode ik terug om te kijken of er nog meer bevers waren.

Ik zag toen een tweede bever op de oever en nog een derde die net uit de burcht kwam. Volgens mij waren het alle drie subadulten. Ze hielden me nauwlettend in het oog terwijl ze aan het eten waren; zaak dus om niet te dichtbij te komen. 
 

Daar heeft niemand wat aan, ik niet en de bever niet. Een van hen ging leuk op z'n achterste zitten, reikte omhoog naar een wilgentak en knaagde hem af. 


Het begon al aardig donker te worden toen ik een vierde bever uit de burcht zag komen. Volgens mij een volwassen bever en ik vermoed het vrouwtje. 



Binnen hoorde ik nog wat geluidjes, dus ik denk dat er jongen zijn. Moeder waakte ervoor dat ze niet uit de burcht zouden komen, zolang ik (gevaar) daar nog in de buurt was. 
 
Drie keer kwam ze controleren of ik er nog was en dook daarna weer de burcht in. De laatste keer kwam ze zelfs niet boven water, maar ik zag de luchtbelletjes door het water gaan. 


Toen gaf ik het op; ik zou ze niet langer storen. Vermoedelijk zou ik de kleine bevertjes helemaal niet te zien krijgen voordat Ma Bever de kust veilig achtte.


Het was wel weer een schitterende beveravond met zonneschijn en prachtig rimpelloos water.