donderdag 30 augustus 2012

BEVERKEUTELS MAKEN TUSSENSTOP

Een heel smakelijk praatje is dit niet, maar ik vind het toch wel vermeldenswaard en het levert een interessant plaatje op.
 
Zojuist leverde een koeriersdienst een potje verse beverkeutels bij me af. Ze maken een tussenstop en gaan maandag met mij mee naar de Plas Polderveld bij Heel. 
Daar help ik medewerkers van het NTR schooltelevisieprogramma Nieuws uit de Natuur bij de opnamen over een bever-item. Ze willen keutels filmen, maar die vind je bijna nooit in de natuur. 

Bevers poepen namelijk bijna altijd in het water.

Deze keutels zijn geproduceerd door de bevers van Gaya Zoo in Kerkrade. En in het kader van het 'besparen van financiële middelen' zijn ze naar Sittard gebracht, in plaats van helemaal naar Hilversum.



dinsdag 28 augustus 2012

Alweer een acrobatische bever


 


Jonge bevers vinden het vast leuk om op schuin hangende bomen te klimmen en te proberen daar lekkere, verse wilgenblaadjes te pakken. 


Een week geleden zag ik dat bij de Plas Polderveld. 
Vanavond heb ik bij de Teggerse Plas bij Ohé en Laak een kwartier lang staan genieten van de capriolen van weer zo'n behendige bever. 

Nou ja, behendig? Veel succes had hij niet, maar hij bleef het dapper proberen. 



Ik stond tegenover de burcht en zag het vanaf een flinke afstand. Met de telelens kon ik het wat dichterbij halen. Echt close werd het niet, maar de inspanningen van het kleine bevertje waren leuk om te zien.

Toen het niet lukte klom hij bovenop de takkenbos die voor de burchtingang drijft en begon daar aan te knabbelen.



Op pad met School-tv

De bever is hot, ook bij kinderen

Dat bevers leuke dieren zijn weet ik al jaren. De publieke belangstelling wordt ook steeds groter. 

NTR-School-tv gaat binnenkort aandacht besteden aan de bever in het programma Nieuws uit de Natuur. 
Via de ZoogdierVereniging kwam de redactie van het programma bij mij terecht om met hen mee te gaan tijdens de opnamen. 
We gaan beversporen zoeken en ik probeer in mijn archief bijpassende filmbeelden te vinden. Leuk!



woensdag 22 augustus 2012

Bevers op boomstam en onder de kano

Je maakt wat mee als je bevers kijkt. Zowel onder als boven water trof ik ze aan deze week.

We hadden nog een paar dagen de gelegenheid om met de boot weg te gaan en verbleven een nacht bij Heel en een nacht bij Thorn. Bij beide plaatsen zijn beverburchten in de buurt. 

De eerste avond gebeurde er helemaal niets. Geen bever gezien en de hele plas afgespeurd. Waarschijnlijk kwamen ze pas in het donker naar buiten. Er was tijdens de warme zomerdagen veel recreatiedruk op de plas. Dat maakte hen denk ik voorzichtig.
 
Maar de volgende ochtend vroeg werd dat helemaal goedgemaakt met een jonge bever die op een laaghangende boomstam klom om er aan te knabbelen. Prachtig. Hij had me niet eens in de gaten, zo werd hij in beslag genomen door zijn acrobatische toeren. 

 


De bevers bij Thorn kwamen ook pas laat tevoorschijn, maar wel met vier stuks. Ik telde drie jongen van dit jaar. Het was helaas te donker om te filmen.

De volgende ochtend zag ik de ene na de andere bever en raakte gewoon de tel kwijt. Zeker vijf bevers waren er. En dan zag ik slechts twee van de drie jongen, dus daar komt er nog eentje bij, wat de stand op minimaal zes brengt.

Een grote familie; ze hebben dan ook een hele grote burcht.






Een fantastisch moment maakte ik mee toen een donker gekleurde, volwassen bever heel bewust onder mijn kano door zwom. Niet met een grote boog om me heen, nee, er onderdoor. Door het heldere water heen kon ik het filmen.


donderdag 16 augustus 2012

Bevers zijn lekker bezig


Even voor acht uur 's avonds installeer ik me op de dijk bij Visserweert. Ik heb er zin in. De filmcamera is nog maar net in stelling gebracht als de eerste bever zich aandient. 

Een juveniel (jong van dit jaar) komt uit het hol gegleden en laat zich in de Maas ploffen. Een klein kwartiertje later gevolgd door een volwassen bever, ik denk de moeder. Dan sta ik een hele tijd te twijfelen of ik op dit plekje blijf of de twee wakkere bevers achterna ga. 

Enkele bewoners van Visserweert wijzen me waar een bever op de oever zit. Ik laat het hol voor wat het is en ga er op af. Moeder bever verzorgt haar vacht en zit zich hevig te krabben.
Ruim twintig minuten is ze daar mee bezig. Vooral haar buik en borst krijgen aandacht. Dat ze jongen zoogt is daarbij duidelijk te zien. De tepels steken wit af tegen de bruine vacht en schudden onder haar massage heen en weer. 


In de buurt zit een jong aan het lekkere groen te knabbelen. Na een poosje vraagt hij aandacht bij moeder. Ze drukken hun neuzen tegen elkaar en gaan dan gezamenlijk het water in. Alsof ze een voorstelling in het dolfinarium geven, zo gedragen ze zich. Gelijktijdig maken ze een sierlijke boog met hun rug en verdwijnen onder water. Dan ben ik ze kwijt. 

Later op de avond zie ik ze op een heel andere plek op de Maasoever. Daar zit het hele gezin, vader, moeder en twee kinderen, gezellig te knabbelen. Het is dan al bijna te donker om nog goed te kunnen filmen. Met de verrekijker bestudeer ik ze. Vader en moeder verzorgen elkanders vacht en knabbelen met hun tanden op de rug van de partner. 
 
De jongen doen zich ondertussen tegoed aan lekkere maisstengels die op het zandstrandje liggen. Waarschijnlijk door vader of moeder geroofd van de hier dichtbij gelegen akker van een Belgische boer. 

Want deze bevers leven eigenlijk op Belgische bodem. Ik observeer ze vanaf de Nederlandse oever.


woensdag 15 augustus 2012

Jonge bevers bij Visserweert





In 2009 was ik avond aan avond te vinden in Visserweert, een minuscuul klein dorpje aan de Maasoever. Daar vermaakten twee bevers niet alleen mij, maar ook de inwoners van dit dorpje, met hun capriolen. 
De bevers van Visserweert speelden een belangrijke rol in mijn eerste beverfilm. 


Toen was het twee jaar stil, slechts af en toe werd er een bever gesignaleerd. Maar dit jaar zijn ze terug en ze hebben voor nageslacht gezorgd. 


Gisteravond en vanmorgen vroeg ging ik kijken. De bewoners van het dorpje dachten dat er maar een jong was, maar ik kon ze gisteravond verheugen met de mededeling dat het er twee zijn. 

En vanmorgen meende ik er zelfs drie te zien, hoewel ik daar niet zeker van ben. Dat weet je pas als je ze alle drie tegelijk ziet. Wel kon ik duidelijk onderscheiden welke van de twee adulte bevers de moeder en welke de vader is. Moeder is te herkennen aan de tepels die momenteel gezwollen zijn. Ze zoogt de jongen dus nog, hoewel die ook al lopen te fourageren en allerlei lekkere plantjes en blaadjes eten. Ze durven ook al best een eindje weg vanaf het hol. Vader is te herkennen omdat hij een stukje uit zijn staart mist. Gevochten?


Vader en moeder bever waren vanmorgen elders geweest. Na elkaar kwamen ze van ver tegen de stroom in huiswaarts gezwommen. Moeder dook meteen het hol in, de kleintjes waren toen al een half uur binnen. 

De mannetjesbever hield me een tijdlang in de gaten vanaf de oever aan de overkant. Normaal gesproken trekken de bevers zich niets aan van de bewoners van Visserweert die 's avonds vanaf een muurtje naar ze zitten te kijken. Maar blijkbaar was hij dat 's morgens vroeg niet gewend. Hoewel de afstand om ze waar te nemen hier behoorlijk is, had hij me wel degelijk in de gaten. 

Pas na lange tijd dook ook hij het hol in. En dat vind ik bijzonder! Want, zolang het moederdier zoogt wordt het vaderdier niet in het hol of de burcht geduld. Dat wordt tenminste altijd beweerd. 
Maar hier zag ik toch echt het tegendeel.






Beverbelevenissen in de vakantie

Varend door Nederland kom je natuurlijk bevers tegen, zeker als je ook nog een kano tot je beschikking hebt, zoals ik. 
Dat begon al goed bij de Asseltse Plassen. Daar kwam ik op de eerste vakantie-avond twee jonge bevertjes (en hun ouders) tegen, een bruine en een donkerbruine.

De volgende ochtend ging ik vanaf deze plassen op een andere stek kijken, waar een andere beverfamilie woont. Twee volwassen bevers gezien.
Toen ruim een week geen bevers gezien, maar wel sporen langs de grote rivieren, onder andere bij Maurik en Culemborg. 

Bij de Loosdrechtse Plassen zocht ik naar eventuele ottersporen. De otter is daar ooit eens gesignaleerd, maar niets gevonden. Er is daar een otter verongelukt en misschien was dat het enige exemplaar dat daar leefde.

We voeren ook nog een stukje de Linge op. Ook daar heeft de bever zich gevestigd, want ik vond er verse sporen. Geen bever gezien.

Toen we verder zuidwaarts trokken verheugde ik me natuurlijk op de Biesbosch. We zijn er drie dagen geweest, maar de beverscore viel tegen. Wel op drie plaatsen bevers gezien, maar slechts zeer kort en geen jongen. Ik vond ze schuwer dan in voorgaande jaren.

Toen we bij Hedel lagen kon ik helaas niet met de kano naar de Hedelse Bovenwaard, die bleek te zijn afgesloten vanaf de Maas. Dus ging ik met de fiets en stond op grote afstand van de burcht. Het was een verrassing voor me dat ik hier wel bevers zag. Eerst een kleintje, later een volwassen bever. 



 




 



Bijna weer thuis lagen we nog een paar dagen met de boot bij Heel/Polderveld. Nou, daar heb ik mijn hart kunnen ophalen. 



 

Dat was twee avonden en twee ochtenden puur genieten van zeker vijf bevers, waaronder drie jongen. 
Ze hebben zich van hun leukste kanten laten zien en ik kreeg er geen genoeg van. 








Vooral de moederbever was bijzonder tam. Ze zwom een paar keer vlak langs mijn kano zonder een spier te vertrekken. 

Ik heb een hele tijd naast haar gedreven toen ze aan het eten was en de jongen kwamen even bij haar langs. Toen ze stemmen en een hond op de wal hoorde schrok ze, maar van mij trok ze zich weinig aan.                                                                                                    




zondag 12 augustus 2012

Moeder bever met twee jongen

Op onze laatste vakantiedag maakte ik prachtige film- en foto-opnamen van een bever met twee jonge bevertjes. Later ontdekte ik nog een derde jong. Over de rest van mijn beverbelevenissen in deze vakantie zal ik binnenkort berichten, maar dit was wel een fantastische afsluiting. Hopelijk lukt het me om vanaf tablet een foto te uploaden, anders even geduld, s.v.p.