woensdag 15 augustus 2012

Beverbelevenissen in de vakantie

Varend door Nederland kom je natuurlijk bevers tegen, zeker als je ook nog een kano tot je beschikking hebt, zoals ik. 
Dat begon al goed bij de Asseltse Plassen. Daar kwam ik op de eerste vakantie-avond twee jonge bevertjes (en hun ouders) tegen, een bruine en een donkerbruine.

De volgende ochtend ging ik vanaf deze plassen op een andere stek kijken, waar een andere beverfamilie woont. Twee volwassen bevers gezien.
Toen ruim een week geen bevers gezien, maar wel sporen langs de grote rivieren, onder andere bij Maurik en Culemborg. 

Bij de Loosdrechtse Plassen zocht ik naar eventuele ottersporen. De otter is daar ooit eens gesignaleerd, maar niets gevonden. Er is daar een otter verongelukt en misschien was dat het enige exemplaar dat daar leefde.

We voeren ook nog een stukje de Linge op. Ook daar heeft de bever zich gevestigd, want ik vond er verse sporen. Geen bever gezien.

Toen we verder zuidwaarts trokken verheugde ik me natuurlijk op de Biesbosch. We zijn er drie dagen geweest, maar de beverscore viel tegen. Wel op drie plaatsen bevers gezien, maar slechts zeer kort en geen jongen. Ik vond ze schuwer dan in voorgaande jaren.

Toen we bij Hedel lagen kon ik helaas niet met de kano naar de Hedelse Bovenwaard, die bleek te zijn afgesloten vanaf de Maas. Dus ging ik met de fiets en stond op grote afstand van de burcht. Het was een verrassing voor me dat ik hier wel bevers zag. Eerst een kleintje, later een volwassen bever. 



 




 



Bijna weer thuis lagen we nog een paar dagen met de boot bij Heel/Polderveld. Nou, daar heb ik mijn hart kunnen ophalen. 



 

Dat was twee avonden en twee ochtenden puur genieten van zeker vijf bevers, waaronder drie jongen. 
Ze hebben zich van hun leukste kanten laten zien en ik kreeg er geen genoeg van. 








Vooral de moederbever was bijzonder tam. Ze zwom een paar keer vlak langs mijn kano zonder een spier te vertrekken. 

Ik heb een hele tijd naast haar gedreven toen ze aan het eten was en de jongen kwamen even bij haar langs. Toen ze stemmen en een hond op de wal hoorde schrok ze, maar van mij trok ze zich weinig aan.                                                                                                    




Geen opmerkingen:

Een reactie posten