dinsdag 30 april 2013

Bever heeft vannacht lekker gegeten


Gisteren schreef ik over de 'kanaalbever'. Vergelijk de foto die ik daarbij plaatste met deze foto. Hij is er vannacht geweest en heeft lekker geknaagd.


Vanmorgen kwam ik er langs, nadat ik een nachtje in Stevensweert op de boot had geslapen. 

Gisteravond met de kano op en bij de Maas bevers en vogels gespot. 
Bij de nieuwe beverlocatie in de bunkerhaven van Maasbracht was een bever aan het knagen.
Vanmorgen vroeg bij de Teggerse Plas zag ik geen bevers, maar ik hoorde ze wel. Gegrom, gepiep, gemurmel, steunen, zuchten en geklaag vanuit de burcht. Ik denk dat er jongen zijn.

maandag 29 april 2013

Opvallend knaagwerk bij Julianakanaal


De bever(s) in het Julianakanaal, waar ik op 1 april over schreef, blijven me boeien. Hoe leven ze hier? Hebben ze genoeg voedsel en schuilgelegenheid? Hoeveel zijn het er? Allemaal vragen. Op sommige vragen weet ik het antwoord. 

Het zijn er minimaal 2, want die werden door mijn cameraval tegelijkertijd vastgelegd. Misschien is het wel een hele familie, maar het lijkt me geen ideaal gebied om jongen groot te brengen.

Ze wonen in de buurt van de sluis Born. Lange tijd dacht ik dat ze daar vertrokken waren, maar tot mijn vreugde heb ik er vrijdagavond voor het eerst eentje zien zwemmen, die net uit het hol kwam. 
Drie jaar geleden ontdekte ik voor het eerst hun knaagsporen bij deze locatie en nooit lukte het me om er eentje te spotten. Maar nu was het eindelijk raak. 
Ze komen pas heel laat in de avond naar buiten en dat verbaast me niets, ze zijn hier erg kwetsbaar.



Voor hun voedsel moeten ze een eind zwemmen en ze maken er geen geheim van waar ze dat halen. Bij de brug Illikhoven. Al tientallen kleine boompjes hebben ze daar opgepeuzeld. Op de foto is de laatste score te zien.


donderdag 25 april 2013

Dit is duidelijk een bevervrouw

 
Bij bevers is doorgaans niet te zien of het om een mannetje of om een vrouwtje gaat. Dit is een vrouwtje. 



 






Ze reikt omhoog om een stuk schors af te trekken. 
Gisteravond gefilmd bij de Teggerse Plas bij Ohé en Laak. 
Ik stond er heel dichtbij en ze trok zich niets van mij aan.

 





Thuis zag ik op de filmbeelden haar tepels zitten. Bijzonder!

woensdag 24 april 2013

Zwarte bever verhuist naar andere familie

 


Een paar dagen op de boot in het Maasplassengebied levert altijd beversporen en beverwaarnemingen op. Met mijn man Jan ben ik bij Heel-Polderveld. We fietsen in België, waar ik Jan een burcht laat zien bij Geisteren. Ook bij Kessenich is een burcht. We wandelen rondom de Boschmolenplas waar ik een burcht vind en in de bunkerhaven bij Maasbracht verleiden de beversporen ons om daar even in te varen. Hopla, weer een nieuwe beverlocatie met burcht!






's Avonds kano ik bij Polderveld. Ik lig meer dan een uur bij de burcht te wachten en word daarvoor ruimschoots beloond. Helaas is het dan al aan het schemeren, maar de oogst is uniek. Maar liefst ZEVEN bevers. Ik weet heel zeker dat het er 7 zijn; ik zie drie bruine bevers voor me, drie bruine bevers achter me en ik had zojuist een zwarte bever gespot. 

Over die zwarte bever ben ik stomverbaasd! Het is namelijk een volwassen exemplaar. Ik kom hier al jaren en zag er tot nu toe alleen maar bruine bevers. De jongen van vorig jaar waren alle drie bruin en niet uit elkaar te houden.


Ik denk dat ik deze (pik)zwarte bever ken. Vorig jaar zag ik deze donkere bever verschillende avonden bij een beverfamilie ongeveer 4 km vanaf deze plek (Oude Maas). In de Oude Maas leven bruine en zwarte bevers in een familie. Ze heeft een kleine kale plek op de linkerflank, die toen nog wat beter zichtbaar was. Ik zeg: 'ze', omdat ik denk dat het een vrouwtje is.
 
Bij Polderveld was vorig jaar een oude bever met een ingevallen kop die steeds bij de drie jongen was. Ik denk dat dat de moeder was. Die zie ik nu niet meer en ik veronderstel dat ze dood is. 
Daarom heeft deze nieuwe bever de opengevallen plek ingenomen, zo is mijn theorie. Anders is het onmogelijk dat er zomaar ineens een vreemde bever binnen deze familie wordt getolereerd. Een stiefmoeder dus, denk ik.  

Ik ben benieuwd welke kleur de jongen hebben die over een poos hier worden geboren. Als ze bruin en zwart zijn, dan weet ik dat mijn theorie klopt. 




En er is nog iets waarop ik graag antwoord wil hebben. Zeven bevers in een familie, dat is behoorlijk wat. Als er jongen komen wordt het aantal negen of tien. Lijkt me veel te veel voor deze burcht. Een paar jongvolwassen bevers dienen dan te vertrekken. 
Maar nu wil het geval dat de kenners zeggen dat die zoektocht naar een eigen territorium plaatsvindt in het vroege voorjaar. Die periode is nu voorbij. Bij hoge beverdichtheden wordt dat vertrek soms uitgesteld; misschien is daarvan in dit gebied sprake. Ik ben benieuwd hoeveel bevers ik hier bijvoorbeeld in juli zal aantreffen. Dan komen ook de jongen naar buiten en kan ik ze tellen. Dan moet ik wel het geluk hebben dat ze zich ook allemaal laten zien.
 

De bevers zwemmen steeds bij me in de buurt, nieuwsgierig. Alleen de zwarte zie ik niet meer, die is er vandoor gegaan. Er wordt geknaagd, met takken gesleept en gestoeid. Als ze te dicht bij me komen geven ze een staartklap. Ik blijf totdat het donker is. Helemaal donker wordt het niet, want de maan staat hoog en is bijna vol. Het is wel te donker om te filmen en te fotograferen.
 




De volgende morgen vroeg ben ik er natuurlijk al weer. Ik heb al vijf bruine bevers gezien als ik geknaag op de oever hoor, vlak bij de burcht. Dat speelt zich af achter de dorre struiken. Ik zie vaag een zwarte vacht en hoor het geschraap van tanden aan het dunne boompje. Dan gekraak. De filmcamera snort, de bever rent weg en het boompje valt in mijn richting. Met veel gespetter belandt het vlak naast de kano in het water. Zo, dat staat op de film, PRACHTIG!

maandag 15 april 2013

Prachtige beverfilm van de Noorse tv

Mijn zus Gerri uit Trondheim attendeerde me op een aflevering van een natuurserie van de Noorse televisie over bevers. Prachtige film van de Noorse fotograaf Arve Henriksen die een beverfamilie in Zuid Noorwegen drie jaar volgde. 

zaterdag 13 april 2013

Man bloedt dood na beet van bever

http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20130412_039

http://www.ad.nl/ad/nl/5596/Planet/article/detail/3424704/2013/04/12/Visser-overlijdt-na-beet-bever-in-Wit-Rusland.dhtml

http://dieren.blog.nl/mens-en-dier/2013/04/12/bever-bijt-visser-doodhttp://www.spitsnieuws.nl

http://www.spitsnieuws.nl/archives/raar/2013/04/bever-vermoordt-man

http://www.powned.tv/nieuws/raar/2013/04/bever_eet_visser.html

Gisteren werd bekend dat in Wit Rusland een bever die zich bedreigd voelde een man aanviel en in zijn bovenbeen beet. Daarbij werd een slagader geraakt, de man bloedde dood voordat hulp ter plaatse was. De man was met twee vrienden op weg om te gaan vissen, toen de bever werd ontdekt. Hij liep er achteraan om de bever te filmen, met dit trieste resultaat. Blijkbaar hebben zijn vrienden het bloeden niet kunnen stoppen.
Bij sommige links is ook het (laatste) filmpje van deze man te zien.

Ik verbaas me over de berichtgeving van dit nieuws, zo verschillend van toon. Sommige media proberen dit 'leuk' te brengen, anderen plaatsen er een verkeerde foto bij (beverrat) en een meent zelfs te moeten melden dat de bever een visser heeft opgegeten. In de berichtgeving van Dierenblog kan ik me wel vinden. Daarbij wordt gewezen op de rol die de mens zelf speelt bij dit soort voorvallen. Zie onderstaand citaat.

Helaas zie je wel vaker dat fotografen in hun jacht op het ultieme plaatje weinig respect voor de natuur aan de dag leggen en alle ongeschreven regels aan hun laars lappen. Helaas krijgt het dier meestal de schuld als het misgaat, ondanks dat het de fotografen zelf zijn die door een gebrek aan ecologische kennis vaak het onheil over zich afroepen. 


Zelf heb ik ook een paar keer onbedoeld van zeer dichtbij oog in oog gestaan met een bever. Lees mijn blog van 29 juni 2012.  http://europesebever.blogspot.nl/2012/06/bever-schrikt-van-me.html
Ook in mijn boek 'Avonden aan de waterkant' beschrijf ik zo'n situatie, blz. 39. 




Mocht je ooit per ongeluk te dicht bij een bever komen, dan herken je meteen aan zijn gedrag of hij zich bedreigd voelt. Hou je gedeisd en ga zeker niet dichterbij. Dichtbij of in het water voelt een bever zich veilig en kan hij makkelijk vluchten. Met jongen in de buurt en op het land zal hij eerder tot een aanval overgaan als hij zich bedreigd voelt. 
Voor iemand die respect heeft voor de bever en zijn leefomgeving vormt de bever geen gevaar. Het is een vredelievend dier.


woensdag 10 april 2013

Bever is erg voorzichtig


Om tien over zes in de ochtend wandel ik langs de Vloedgraaf, stoomopwaarts vanaf Susteren richting Nieuwstadt. Het wordt langzaam licht en het regent een beetje. Ik speur de oevers af en probeer ondertussen ook de koeienvlaaien te ontwijken. Maar ik zie nergens een zwemmende of knagende bever. 
 Een poosje later ben ik aangekomen bij de plek waar hij zijn hol heeft, of beter gezegd: zijn gehavende hol, want het is deels ingestort. Soms kun je er een glimp van de bever opvangen als hij slaapt. Nu is het nog te donker om dat te kunnen zien, dus ik wacht in de buurt of hij misschien aan komt zwemmen.

Gisteravond was ik ook hier en ik kreeg gezelschap van Hub, een andere beverliefhebber, net als ik nieuwsgierig naar deze bever. Ik was er al toen het nog volop licht was en ik had gezien dat de bever nog in zijn hol zat. Vervelend voor hem dat hij zo zichtbaar is, maar makkelijk voor beverspotters. Hub en ik hebben samen gewacht tot het donker was. Om 21.00 uur zagen we vrijwel niets meer en toen zat hij nog steeds in zijn hol. Het water is er momenteel niet diep, hij kan niet ongezien voorbij zwemmen, dus we hadden hem niet per ongeluk gemist.
 



En nu sta ik binnen 12 uur weer hoopvol te wachten op de komst van de bever. Aan de boom waarachter ik verscholen sta, zie ik verse knaagsporen. Die waren er gisteravond niet. Slechts een paar splinters heeft hij er afgeknaagd, maar hij is hier onmiskenbaar vannacht geweest. 








Als er genoeg licht in de opengevallen gang van het hol valt kijk ik of hij misschien al thuis is. En ja hoor, daar zie ik weer die harige bruine bol, half verscholen in de holte. Hij zit daar dus al minstens een half uur. Nu weet ik dat ik naar huis kan gaan, anders zou ik nog een uur (vergeefs) blijven wachten.





Deze bever is kennelijk erg voorzichtig en neemt het zekere voor het onzekere. Hij laat zich liever niet zien, wetend dat hij hier weinig schuilgelegenheid heeft. Ik denk dat ik nog weken moet wachten op kortere dagen voordat ik hem in vol ornaat zal zien.

zondag 7 april 2013

Klein stukje van een bever te zien

Al maandenlang probeer ik een glimp op te vangen van de bever die zich in de Vloedgraaf tussen Susteren en Nieuwstadt heeft gevestigd. 
Op plekken waar hij aan het knagen was hing ik cameravallen op. Allemaal zonder resultaat. 
Gisteren zag ik op Waarneming.nl tot mijn verbazing een foto van deze bever. Gefotografeerd in zijn hol dat deels is opengevallen. 


Ik wist precies waar dat moest zijn en ging er vandaag kijken. En ja hoor, daar zat hij te slapen, net als gisteren en kon ik heel voorzichtig een foto maken. Alleen zijn achterwerk staat er op, maar ooit krijg ik hem helemaal voor de lens.


vrijdag 5 april 2013

Bevers en kanoërs

Door bevers aangevreten bomen in Roermond gekapt

Waterschap Roer en Overmaas kapte vandaag de door bevers aangevreten populieren langs de Roer in Roermond. 
Ze werden gekapt omdat ze gevaar opleverden voor langsvarende kanoërs. De bomen werden op 1,5 meter hoogte afgezaagd, waardoor de bevers alsnog de bast van de boom kunnen afvreten. Ook de takken blijven liggen.
Onderzoek door de Zoogdiervereniging wees uit dat in de buurt voldoende andere houtige gewassen aanwezig zijn als voedselbron voor de bevers. 
Ter vervanging van de populieren plant het waterschap snel groeiende wilgen op deze locatie.


Bron: Waterschap Roer en Overmaas

maandag 1 april 2013

Bever steekt fietspad over



Bevers zelf heb ik al maanden niet gezien, maar wel hun sporen en de infrarood-opnamen van de cameravallen. 

Maar het is weer april en dan begint het seizoen om bevers te spotten. Met jaloezie kijk ik naar de foto's die enkele bevervrienden in de Biesbosch hebben gemaakt. Daar zijn sommige bevers beduidend minder schuw dan hier. Ze komen ook al in de middag naar buiten als er nog voldoende daglicht is om ze te fotograferen. 
Maar, met een beetje geluk, heb ik binnenkort weer de Limburgse bevers voor de lens.

Vandaag een rondje spoorzoeken gedaan. Eerst keek ik bij de Vloedgraaf bij Susteren. Daar zit nog steeds een bever, maar erg actief is deze niet. Slechts af en toe vind ik verse sporen.
 

Hoe de bevers in het Julianakanaal het maken weet ik niet en of ze nog bij de sluis wonen evenmin. Ik vond wel enkele nieuwe knaagsporen. 

Bij de sluis van Born was een dun boompje omver gehaald. 



 





 
 Bij de brug tussen Illikhoven en Holtum waren er zelfs sporen hoog op de kanaaldijk. 
Een bever is hier de 4 meter hoge dijk opgeklommen, is het fietspad overgestoken en heeft er in het struikgewas zitten knagen. 
Dat vind ik wel bijzonder.