donderdag 27 juni 2013

Bever klimt in boom


In tegenstelling tot veel andere knaagdieren kunnen bevers niet klimmen. Daarom knagen ze de bomen om, zodat ze er van kunnen eten.
Maar toch zie ik voor mijn neus een bever in een boom klimmen. Langzaam en voorzichtig kruipt hij zo'n twee meter boven de waterspiegel omhoog in een schuinhangende boom. 
 

 
Deze boom, die al half was doorgeknaagd, legde tijdens een storm het loodje en brak op enkele meters hoogte af. Precies de goede kant op en vanuit het water klimmen de bevers hier omhoog om de lekkere takjes en de bast eraf te halen. 
Een bijzonder tafereel.

Ik had vorig jaar al eens gezien dat jonge bevers dit doen en dacht dat de volwassen exemplaren die behendigheid niet meer hebben. Maar bij deze dikke stam lukt dat kennelijk wel. 
Ik zal er t.z.t. een filmpje van uploaden voor Youtube en de link hierbij plaatsen.

zondag 23 juni 2013

Eindelijk de bever bij Millen gespot



Vanavond heb ik eindelijk de bever gespot bij Plas Millen in Sittard, slechts 4 km van ons huis. Die woont daar al driekwart jaar in z'n eentje. 


http://www.youtube.com/watch?v=7hqL7XoPajc

Afgelopen winter had ik hem geregeld voor de lens van de infrarood-cameraval (zie link hierboven), maar in het echt had ik hem nog nooit gezien. Ik had er al een paar avonden tevergeefs aan de waterkant gezeten.

 
Vanavond lukte het wel, maar het is geen aanrader om er nog eens te kijken. Al was het alleen al vanwege de kans op teken.
Alles is er dichtgegroeid en het is er vrijwel onbegaanbaar. Wel een hele goede leefomgeving voor de bever dus. 

   
Ondanks de perfecte plek is hij erg op zijn hoede en hij had me al heel snel in de gaten. Hij was nog minstens vijftig meter van me verwijderd en ik zat doodstil, laag bij de grond in camouflagekleding. Maar hij had me door.
De kenner kan aan het patroon van de wind in het water zien dat ik op de verkeerde plek zat; de bever kon me ruiken. Eerst zat ik wel aan de goed kant, maar dat bleek veel te ver weg te zijn, vandaar.
   

Fijn, zo'n bever bij me om de hoek. Alleen jammer die hij zo moeilijk te zien is. Ik zal hem er denk ik alleen zwemmend aantreffen, zodra hij op de oever klimt is hij al weer verscholen achter de begroeiing. Kanoën is ook geen optie, ik zou niet weten hoe ik er de kano te water moet krijgen. Bovendien is het verboden. Dit is particulier terrein, wel toegankelijk voor wandelaars, maar niet met de fiets, met honden of iets anders.







zaterdag 22 juni 2013

'Beveren' met Bas


Bas had vorig jaar mijn boek 'Avonden aan de waterkant' gelezen en kreeg nieuwsgierige kriebels om ook dat bevergevoel te ervaren. 
 
Gisteravond was het dan zover. Vroeg in de avond gingen we met de kano te water in de Oude Maas bij Stevensweert. 
De lucht bleef dreigend en werd afgewisseld met felle zon, het spetterde nog een beetje, de golven waren net iets te hoog en de bevers lieten lang op zich wachten. 
Dat klinkt teleurstellend, maar toen ze eenmaal met hun kop bij de burcht boven water verschenen kwam het helemaal goed. 
 

We zagen een zwarte en twee bruinen. Vooral de zwarte liet zich in vol ornaat bewonderen terwijl hij rustig zat te eten. 

Bas is helemaal enthousiast over deze bever-ervaring.


woensdag 19 juni 2013

Vrouwtjesbever voor de lens

Gisteravond had ik een vrouwtjesbever voor de lens, maar dat wist ik pas bij thuiskomst. Toen ik de opgenomen filmbeelden beter bekeek zag ik haar tepels, een zogend vrouwtje dus. Normaal gesproken is bij bevers niet te zien of het om een mannetje of een vrouwtje gaat, maar in de zoogperiode wel.
 
Ik dreef in de kano in de Bunkerhaven bij Maasbracht en wachtte al geduldig zo'n drie kwartier. Toen kwam er zo'n 20 meter voor de burcht een beverkop boven water die zich meteen naar de overkant verplaatste. Daar begon de bever aan de overhangende struiken begon te knabbelen. 

Het is altijd moeilijk in te schatten hoe groot een bever is als je alleen de kop ziet en er geen andere bevers in de buurt zijn. Ik dacht aanvankelijk dat het een subadult was. Pas toen hij (naar later bleek: zij) op de kant kroop zag ik dat het een volwassen bever was. Een mooi bruin exemplaar. 



Op de foto begint ze net met het maken van een geurmerk en schraapt ze met de voorpoot in het zand. Daarna wrijft ze met haar achterwerk over het hoopje zand en laat er castoreum op achter.


zondag 16 juni 2013

Twee jonge bevers


Ze zijn al weken geleden voor het eerst gezien bij de Teggerse Plas; twee jonge bevers. Maar niet door mij. Ik hoorde dat van andere beverliefhebbers en sindsdien was ik erop gespitst om ze ook waar te nemen. 

Dat lukte pas gisteravond. Ondertussen zijn ze zo groot geworden dat ze het schattige en onbeholpen gedrag al achter zich hebben gelaten. Het lijken al bijna volwassen bevers, maar dan in klein formaat. 

Ze zijn al net zo geraffineerd als de grotere bevers als ze zich voor je willen verstoppen. Aan hun bewegingen zie je dat ze nog wat soepeler en sneller zijn dan de adulten en sub-adulten, en ze veroorzaken minder beroering in het water.



vrijdag 14 juni 2013

Al weer vijf bevers


Gisteravond had ik op de terugreis vanuit het noorden een klein uurtje de tijd om bij de Plas Stevol aan de waterkant te gaan staan. 
Het had lange tijd geregend, maar nu scheen de felle zon vlak voordat hij onderging. 

Met het zonlicht in mijn ogen kon ik niets onderscheiden onder het struikgewas tegenover me. Pas via de lens van de filmcamera zag ik wat zich daar bevond: 

5 bevers op een rij. Ik kon ze in een shot vangen, vier bruine en een zwarte bever. Prachtig!


woensdag 12 juni 2013

Conflicten met bevers: ook in Duitsland


Ook in Noord-Duitsland komen conflicten voor tussen de belangen van boeren/grondbezitters en bevers. 

Kijk via bovenstaande link naar een film van de Duitse televisie.

maandag 10 juni 2013

Vijf bevers in een oogopslag



Na een week vakantie begon het bij thuiskomst natuurlijk meteen weer te kriebelen - ik moest bevers zien. 


Op de reis naar Frankrijk (manlief deed mee met Alpe d' HuZes, voor hem Alpe d' HuZeven) had ik nog wel een bever gezien vanuit de auto. Maar die lag dood naast de vangrail in de buurt van Houffalize in België. Jammer. 

Gisteravond heb ik volop mijn beverhart kunnen ophalen. Om half acht stond ik bij de Teggerse Plas. Het duurde wel een uur voordat er een bever wakker was, maar die heb ik dan ook heel mooi kunnen gadeslaan, terwijl hij rustig aan het foerageren was en mij niet opmerkte.  
Ook hoorde ik nog een of twee jongen, maar die zaten zo perfect verscholen onder het struikgewas te eten, dat ik ze helaas niet te zien kreeg. 


 









Om kwart voor tien stond ik bij de Plas Stevol. Een nieuwe beverlocatie die ik via waarneming.nl leerde kennen en waar ik anderhalve week geleden de burcht had gevonden. Ik zocht een plek er tegenover, maar voordat ik die goed en wel had gevonden zag ik al een bever zwemmen. En nog een.....en nog een. 

Het was al behoorlijk aan het schemeren maar ik kon toch nog wat foto's maken van bevers die de wal op klommen. De bevers die onder de struiken zaten zag ik niet goed, daarvoor was het al te donker. Ze stoeiden met elkaar, maakten koddige, speelse bewegingen en ik hoorde die leuke bevergeluiden. Ze sleepten takken vanaf de wal het water in en gingen onder de struiken zitten eten. 
 
Ik raakte de tel kwijt. Waren het er nou drie, vier of vijf? 
Ik zag bruine en zwarte bevers. Op een gegeven moment had ik er vijf tegelijk in het vizier. Een op de oever, een zwemmend in mijn richting en drie tegenover me onder de struiken die aan het eten waren. 
Juveniele bevers heb ik niet waargenomen, maar ik heb ze anderhalve week geleden wel horen piepen. Misschien moeten er voor deze locatie dus nog twee (of drie) bevertjes worden bijgeteld. Zowaar, een heel groot bevergezin!


Dertig a veertig meter van de bevers verwijderd stond op dezelfde oever een sportvisser met een werphengel. Ze trokken zich weinig van hem aan en dat verbaasde me. Tot kwart over tien kon ik ze waarnemen, toen was het te donker. Dat was genieten deze avond!