donderdag 25 december 2014

Trailers nieuwe beverfilms op YouTube




Mijn twee nieuwe beverfilms zijn zo goed als klaar. Hoesontwerp, schijfontwerp, persberichten en dergelijke moet ik nog afronden, maar het is bijna zover dat ik er mee naar het duplicatiebedrijf ga. 
De trailers van de beide films zijn al wel klaar om u/je vast een voorproefje te geven van wat je kunt verwachten.



Als de films helemaal klaar zijn stuur ik mailings rond naar de grote schare beverliefhebbers in mijn Email-bestand.

Als u/je ook bent geïnteresseerd (twee films van 34 en 30 minuten op een dvd), stuur dan een mail naar willydekoning@home.nl. Dan zet ik u/je op mijn verzendlijst. 
Ik verwacht dat deze dvd, met ruim een uur schitterende beelden van bevers en hun omgeving, 10 euro (exclusief verzendkosten) gaat kosten.


 

dinsdag 23 december 2014

Mijn beverboek ligt bij de ramsj


Ik heb zelf nog een voorraadje van mijn boek "Avonden aan de waterkant", maar in de reguliere boekhandel kunnen ze hem niet meer bestellen, denk ik. 

Wie toch nog mijn boek over m'n belevenissen met bevers wil aanschaffen kan terecht bij de ramsj.  Voor de prijs van € 6,90 kun je het boek via internet bestellen of kopen in Amsterdam.

donderdag 18 december 2014

Internationale bevermeeting




Vandaag met een aantal andere 'bevergekken' opgetrokken voor een internationale bevertoer. We begonnen in België bij Angleur onder Luik waar aanwonenden en overheidsinstanties overlast melden door dammenbouw, daarna naar de burcht van een stadsbever in Luik, toen oostwaarts naar Kettenis (boze boer wiens land te nat wordt door dammenbouw) en tenslotte naar de Geul in Kelmis bij Aken.
 

 


Ook het gezelschap was internationaal en er klonken verschillende talen en dialecten door elkaar. Mijn Frans stelt niets voor, maar er werd gelukkig getolkt. Het regende de hele dag en de modder was perfect voor een mooie glijpartij. Mijn laarzen hebben goede diensten bewezen. Het was een leuke en leerzame dag.

dinsdag 16 december 2014

Het raadsel van de zwarte bever



Een mooie lente-avond in april 2013. Ik lig al ruim een uur in mijn opblaasbare kano te wachten bij de gigantische beverburcht bij Polderveld, maar word ruimschoots beloond voor mijn geduld. Het is dan al aan het schemeren, maar de oogst is uniek. Maar liefst ZEVEN bevers. Ik weet heel zeker dat het er 7 zijn; ik zie drie bruine bevers voor me, drie bruine bevers achter me en ik had zojuist een zwarte bever gespot.
Over die zwarte bever ben ik stomverbaasd! Ik kom hier al jaren en zag er tot nu toe alleen maar bruine bevers. De jongen van vorig jaar waren alle drie bruin en niet uit elkaar te houden.
 

Ik denk dat ik deze (pik)zwarte bever ken. Vorig jaar zag ik deze donkere bever verschillende avonden bij een beverfamilie ongeveer 4 km vanaf deze plek in de Oude Maas. Daar leven bruine en zwarte bevers binnen één familie, zoals dat op meerdere beverlocaties voorkomt. Ze heeft een kleine kale plek op de linkerflank, die toen nog wat beter zichtbaar was.  Het zou toch wel heel toevallig zijn als er twee zwarte bevers zijn met eenzelfde kale plek. Ik zeg: 'ze', omdat ik denk dat het een vrouwtje is. 
Bij Polderveld was vorig jaar een oude, magere bever met een ingevallen, verfrommelde kop die steeds bij de drie jongen was. Ik wist dat het de moeder was, vanwege haar opgezwollen tepels. Normaliter is de sekse niet te onderscheiden. In tegenstelling tot haar jongen, die bij me uit de buurt bleven, trok ze zich niets van me aan. Nu zie ik haar niet meer en ik veronderstel dat ze dood is. Daarom heeft deze nieuwe bever de opengevallen plek ingenomen, zo is mijn theorie. Anders is het onmogelijk dat er zomaar ineens een vreemde bever binnen deze familie wordt getolereerd. Een stiefmoeder dus, denk ik.  
Ik ben benieuwd welke kleur de jongen hebben die hier over een poos worden geboren. Als ze bruin en zwart zijn, dan weet ik dat mijn theorie klopt. 
De bevers zwemmen steeds bij me in de buurt, nieuwsgierig. Alleen de zwarte zie ik niet meer, die is er vandoor gegaan. Er wordt geknaagd, met takken gesleept en gestoeid. Als ze te dicht bij me komen geven ze een staartklap. Helemaal donker wordt het deze avond niet, want de maan staat hoog en is bijna vol.  De bevers hebben het enorm naar hun zin met elkaar en murmelen wat af.

De volgende morgen vroeg ben ik er weer. Ik heb al vijf bruine bevers gezien als ik geknaag op de oever hoor, vlak bij de burcht. Dat speelt zich af achter de dorre struiken. Ik zie vaag een zwarte vacht en hoor het geschraap van tanden aan een dun boompje. Dan gekraak. De bever rent weg, het boompje valt in mijn richting en belandt met veel gespetter vlak naast de kano in het water. Binnen een mum van tijd komen van alle kanten bruine bevers aangezwommen om een deel van het lekkere boompje af te knagen en verdwijnen ermee naar een rustige plek om het te verorberen.

In augustus van 2013 zie ik dat er dat jaar weer drie jonge bevers bij deze familie zijn geboren. De jonge dieren zijn aan het foerageren, vlak bij de burcht. Maar mijn theorie van dat voorjaar klopt niet. De drie zijn namelijk allemaal bruin. En er klopt nóg iets niet. De oude moeder is er nog wel degelijk. Maar ze is weer wat dikker en de kop ziet en minder verfrommeld uit. Ze is een paar keer rakelings langs mijn kano gezwommen, helemaal niet bang. De zwarte volwassen bever zie ik ook heel even, een beetje afzijdig van de andere bevers. Als dit volwassen dier, niet een nieuw vrouwtje is, is het dan een nieuw mannetje? Maar waarom zijn er dan geen zwarte jongen?

Voorjaar 2014, weer een avond in april. De bevers zijn deze winter flink tekeer gegaan en hebben de bomen die op en nabij hun burcht stonden behoorlijk gesloopt. De burcht is nu heel goed te zien, ook iets groter gemaakt, lijkt mij. Het is al aan het schemeren als een eerste bever, de zwarte, tevoorschijn komt en er meteen vandoor gaat. Daarna volgen er nog minimaal drie, mogelijk vier. Overal om me heen hoor ik ze knagen en knabbelen.
En naarmate het donkerder wordt durven ze steeds meer. Heel bijzonder. Nog spectaculairder wordt het als er een vos ten tonele verschijnt die vlak voor een knabbelende bever langsloopt en even aan een omgeknaagde boomstam, midden op de burcht, snuffelt. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. De bever kijkt niet op of om.

Van augustus tot ver in oktober ben ik weer avonden en ochtenden met de kano op de plas. De oude vrouwtjesbever is een taaie. Ze is er nog steeds en heeft dit jaar twee jongen bij zich. Bruine jongen. Ze presteert het weer om met een tak tussen haar oranje tanden vlak langs mijn kano te zwemmen, geen zin om een omweg te maken. De tak neemt ze mee naar de burcht, waar ze hem deelt met haar jongen. De zwarte bever zie ik niet meer.

Van bevers wordt beweerd dat ze geen indringers in hun gebied toelaten. Die worden liefst goedschiks, maar als het niet anders kan, kwaadschiks uit het territorium verdreven. Dat kan in ernstige gevallen tot dodelijke gevechten leiden. Ik heb nog nooit ergens gehoord of gelezen dat vreemde bevers worden getolereerd binnen een familie, maar begin te geloven dat dit tot de mogelijkheden behoort.
De zwarte bever is hier een tijdje gedoogd, denk ik nu. Misschien was hij of zij een erg goede knager, die welkom was om voor lekker voedsel te zorgen. Ik herinner me hoe snel de andere bevers van alle kanten tevoorschijn kwamen toen er een lekker, vers boompje in het water viel. Maar van begroeting, murmelen en stoeien was nooit sprake. De zwarte bever hield zich altijd een beetje afzijdig.

Ik kom op veel plekken in en rond het Maasplassengebied om bevers te spotten, maar de zwarte bever met de lichte plek op de linkerflank heb ik nooit weer gezien. Mocht iemand deze bever ergens waarnemen, dan zou ik dat graag horen. En als er iemand een verklaring kan geven voor de plotselinge aanwezigheid van een vreemde, volwassen bever binnen een bestaande familie? Laat het me weten.





Zijn er ook tamme bevers, dan?


Onderstaande tekst komt van de site van NatuurMonumenten. Hierin wordt gesproken over de komst van een wilde bever.....huuuh?   

nieuws

Wilde bever duikt op in het Dal van de Ruiten Aa


Wilde bevers zijn in Groningen uiterst zeldzaam. Er leven uitgezette populaties in onder meer het Zuidlaardermeergebied, maar dat een exemplaar op eigen kracht de provincie bereikt is uniek.

https://www.natuurmonumenten.nl/nieuws/wilde-bever-duikt-op-in-het-dal-van-de-ruiten-aa-filmpje


Zijn dan niet alle bevers in Nederland wilde bevers? Ik heb er honderden gezien en er was nooit een tamme bever bij!

Ik denk dat men niet goed op de hoogte is van de feiten. Men meent waarschijnlijk dat er onderscheid is tussen de in Nederland geherintroduceerde bevers en de bever die nu vanuit Duitsland Groningen bereikte. 

Er is geen verschil. 

Ook deze in Duitsland levende bevers zijn geherintroduceerde dieren of nakomelingen daarvan. Restpopulaties van de Europese Bever zijn alleen te vinden in het Elbegebied, het Rhonegebied en in zuid-Scandinavië. Vanuit deze populaties heeft men dieren geselecteerd voor herintroducties. De eerste herintroducties in Nederland vonden plaats in 1988 in de Biesbosch, daarna ook in de Flevopolder, Gelderse Poort, Limburg en Drenthe. Sommige Europese landen waren daar al decennia eerder mee begonnen.

Het nieuws rondom de bever in het Dal van de Ruiten Aa is niet dat hij wild is, maar dat een bever van een andere populatie de provincie op eigen kracht bereikte. Eerder gebeurde dat al in Twente (Hardenberg) met een waarschijnlijk Duitse bever. Dat zijn goed berichten. Niet om het 'wildheidsgehalte', maar omdat deze bevers vers bloed in de populaties brengen. Dat is goed voor de genetische variatie. In Limburg mengden zich eerder al bevers van diverse herintroducties met elkaar, vanuit de Ardennen, de Eifel en de Maasplassen. Dat levert in Limburg een spectaculaire groei op.

Een van de reacties die ik op Twitter las over de bever in het Dal van de Ruiten Aa was, "Bijzonder! Ik heb nog nooit een bever gezien, want er zijn er steeds minder, he?"  Duidelijk een reactie van iemand die niet weet hoe het zit. Er komen juist steeds meer bevers en met dit soort vermengingen zal het nog sneller gaan.
      
@WillyDeKoning              
Wilde en tamme bevers? europesebever.blogspot.nl/2014/12/zijn-e… @Natuurmonument /0cG5sI88Un - 16 dec.
   
@Natuurmonument              
@WillyDeKoning Inderdaad niet zo handig geschreven. Dank voor de tip! We hebben de tekst op de site aangepast :)    
  16 dec. 2014 12:50
         

 

zaterdag 13 december 2014

Spannend nieuw jaar voor Bornse bever(s)


Het wordt een spannend nieuw jaar voor de bever of bevers die bij de sluis van Born wonen. Rijkswaterstaat begint in januari 2015 met de renovatie van de reservoirs die aan de westkant van de sluis liggen. Het beton is verrot, er zitten gaten in. Leuk voor de bever die gaten, want hij maakt er gebruik van om een hol in de oever te kunnen graven. Straks zal zijn onderkomen op zijn grondvesten schudden.


In 2010 ontdekte ik de eerste beversporen in het Julianakanaal tussen Roosteren en Born. Dat verwonderde me enorm, want alle oevers zijn van beton of steen. Pas na lang zoeken vond ik in 2011 de plek waar de bever woonde. Bij de terminalhaven van Holtum! Hij had er van takken en rotzooi een tunneltje op de stenen gemaakt om ongezien naar zijn hol in de dijk te kunnen lopen. Op die dijk barstte het van de lekkere wilgenstruiken. De pret duurde niet lang, want alle wilgen werden gerooid. De bever was daarna ook weg.

In de zomer van 2012 zag ik opnieuw sporen, zowel ten noorden als ten zuiden van de sluis. Dat vond ik nog verbazingwekkender. Zou de bever net als schepen de sluis nemen? Of wandelde hij 's nachts over de Sluisweg en had hij domweg het geluk niet te zijn doodgereden? 
Eind 2012 kreeg ik van ARK Natuurontwikkeling een cameraval te leen. Daarmee snapte ik een volwassen en een jonge bever; er had dus voortplanting plaatsgevonden. 

De bevers knaagden er lustig op los. Talloze bomen dreigden het loodje te leggen. Ik voelde me genoodzaakt Rijkswaterstaat te waarschuwen, want de bomen zouden op het remmingwerk kunnen vallen. 
Rijkswaterstaat nam geen halve maatregelen. De bomen werden gekapt en afgevoerd. Weg was het voedsel voor de bever. Ik denk dat ze erg zijn geschrokken, want lange tijd nam ik weinig verse sporen waar. Misschien waren ze vertrokken, misschien was er een enkeling overgebleven.

Begin dit jaar fietste ik 's avonds over de kanaaldijk en kwam tot mijn verbazing een zwemmende bever tegen. Daarna ging ik weer enkele avonden zitten spotten en zag er telkens een. 

Via mijn op Waarneming.nl ingevoerde waarnemingen en dit blog kwam Rijkswaterstaat deze zomer bij me terecht om advies te vragen over de bevers bij Born, want binnenkort moet de sluis worden gerenoveerd. Samen met een ecoloog van Rijkswaterstaat gingen we op zoek naar sporen en een hol of burcht. 

Omdat de bever een beschermd dier is mag niet zomaar zijn habitat worden vernield. Het plan is nu om een deel van het sluisgebied te herinrichten voor de bever(s). Ik vraag me alleen af of dat dan wel op tijd voorzien is van voldoende voedsel. Hoe dan ook, mocht de bever vluchten voor het geweld van de bouwmachines en het verdwijnen van zijn habitat; vroeg of laat komt hij wel weer terug. Dat heeft het verleden wel bewezen.

Vandaag nam ik poolshoogte bij de sluis. Er zijn weer volop verse knaagsporen, ook aan de resterende bomen bij het remmingwerk (zie foto linksboven). En de bever woont er nu vlak naast op een plek waar hij ook al eerder verbleef. Een hoopje takken voor de ingang verraadt zijn verblijfsplek. (foto rechtsonder)


woensdag 3 december 2014

Mooie film van twee ijverige bevers


Via bovenstaande link is een prachtig filmpje te zien waarop twee ijverige bevers hun werk doen. Knagen en takken halen. 
Toen ik de cameraval weer ophaalde waren de bomen omgevallen. De ene boom had de andere in zijn val meegenomen en was hogerop in de stam geknakt. Helaas heeft de cameraval dat niet geregistreerd.



vrijdag 28 november 2014

Goudse stadsbever zit er nog steeds

http://waarneming.nl/waarneming/view/96238982

http://waarneming.nl/waarneming/view/96238957

http://waarneming.nl/foto/view/7775180


Via de link hierboven zijn twee waarnemingen te zien van beversporen in het centrum van Gouda. Bij het water langs de Winterdijk,  aan beide zijden van de spoorlijn, zag ik verse knaagactiviteit. 


Af en toe ben ik oppas-oma voor mijn kleindochter. Ze is nu groot genoeg om in een fietsstoeltje te zitten, dus de hoogste tijd voor mij om naar het centrum van de stad te gaan. Een paar maanden geleden was ik er al eens helemaal naar toe gewandeld met de wandelwagen, maar fietsen gaat gelukkig sneller.


De vorige keer was er geen enkele beveractiviteit te zien, dus ik dacht dat hij (of zij) was vertrokken.
Maar gelukkig, ik kan weer verse sporen melden. Deze bever zit er al enkele jaren. Waarschijnlijk alleenstaand, want als er meer bevers zouden wonen zouden er veel meer sporen zichtbaar moeten zijn.

De derde link hierboven verwijst naar een foto die een dag later op dezelfde locatie door iemand met een betere camera werd gemaakt en op waarneming.nl werd gezet. 


Kijk ook op mijn blog van 3 juli 2013


 

donderdag 27 november 2014

Bezig met nieuwe beverfilms


Ik ben bezig met de montage van twee nieuwe beverfilms. Die hoop ik binnen een paar weken klaar te hebben, gedrukt op dvd in mooie hoes en klaar om te verzenden naar geïnteresseerden. 

In mijn computer ligt een hoeveelheid filmmateriaal opgeslagen waar je 'U' tegen zegt. Dat is het resultaat van de afgelopen vier jaar bevers filmen. Mijn vorige films maakte ik van het materiaal dat ik tussen 2008 en begin 2011 filmde. Nu ligt er filmbeeld van begin 2011 tot heden. 

Daar zitten zo ongelooflijk veel mooie opnamen bij, dat ik bijna door de bomen het bos niet meer zie. Alleen al het uitzoeken van de mooiste en spectaculairste beelden kostte een week. Ik probeer het in een mooi vloeiend verhaal weer te geven in twee schitterende films.  

Bent u/ ben jij al in het bezit van mijn eerste dvd met 3 beverfilms voor verschillende leeftijden? Dan blijft de nieuwe dvd een aanrader met compleet andere invalshoeken en allemaal nieuw filmmateriaal. 

De ene film gaat over 'Het leven van de bever' van geboorte tot dood, het educatieve deel van de dvd. Daarin volg ik de bever vanaf zijn eerste piepende geluiden tot hij dood in het veld ligt, met alles wat daar tussen ligt.

De tweede film kun je zien als 'the making off' en heet 'Belevenissen met Bevers'. Deze film geeft een goed beeld van de manier waarop ik werk en wat ik zoal in het veld meemaak met de bevers. Ik heb er honderden ontmoet, dus veel te vertellen.

Ik zit tijdens het monteren gewoon achter mijn computer te genieten, hoe vaak ik dezelfde beelden ook weer zie. Het blijft schitterend. Bovendien heb ik nu ook bijzondere beelden van mijn infraroodcamera, waarop de bever in zijn nachtelijke bezigheden is te volgen.

Als de films klaar zijn stuur ik mailings rond naar de grote schare beverliefhebbers in mijn Email-bestand. Op YouTube zet ik twee trailers van beide films om u vast een indruk te geven. 

Als u ook bent geïnteresseerd (twee films van allebei een half uur op een dvd), stuur dan een mail naar willydekoning@home.nl. Dan zet ik u/je op mijn verzendlijst. Ik verwacht dat deze dvd, met ruim een uur schitterende beelden van bevers en hun omgeving, 10 euro gaat kosten.




donderdag 20 november 2014

Kinderfeestje over BEVERS


Gistermiddag verzorgde ik een kinderfeestje over het thema: BEVERS. 

We begonnen met een interactieve kinder-powerpoint waarbij de kinderen zelf mochten laten weten wat ze al van de bever wisten. Aardig wat bleek, sommigen hadden zich voorbereid met een bibliotheekboekje. 

Daarna keken ze naar mijn beverfilm die ik maakte voor de leeftijdsgroep 5 tot 8 jaar. Aan het eind van de middag gingen we naar de Teggerse Plas om sporen te zoeken. 

De bevers hadden me niet in de steek gelaten en de afgelopen dagen flink hun best gedaan om te laten zien waartoe ze in staat zijn. De kinderen waren vooral enthousiast over de 'beverchips' en propten hun zakken vol. 


Twee dagen eerder had ik mijn cameraval opgehangen bij de Teggerse Plas op een plek waar ik de bever verwachtte. 
Dat had ik goed ingeschat. Hij stond op verschillende filmpjes en zat pontificaal in beeld zijn vacht te verzorgen. 
Sommige kinderen hadden uit het woord 'cameraval' begrepen dat ik er een echte bever mee zou vangen. Dat viel dus mee, of tegen, het is maar hoe je het bekijkt.

Voordat ze naar huis gingen mochten ze uit mijn verzameling knaagstokken een paar mooie exemplaren uitzoeken. Ook had ik voor iedereen het educatieve boekje 'Bevers in uw buurt' van de Zoogdiervereniging meegenomen. Al met al: ze waren zeer geïnteresseerd en ik maakte flink wat promotie voor de bever. Dat was een groot succes. 

Maar het valt niet mee om 11 kinderen in het gareel te houden, van wie de meesten zich maar zeer kort kunnen concentreren. Natuurlijk waren de ouders van de jarige erbij, maar ook zij verbaasden zich erover. 
Druk, druk, druk! De kinderen stuiterden door de modder...!



maandag 17 november 2014

Kom op 30 november naar mijn beverlezing


Op zondag 30 november geef ik 's middags in het buitencentrum van Nationaal Park De Groote Peel  twee lezingen over de bever. De eerste start om 13.30 uur, de tweede om 15.00 uur.
Ik begin met een powerpointpresentatie en vertoon daarna mijn film 'Bevers in Nederland'. Natuurlijk neem ik ook allerlei 'beverattributen' mee zoals, een jas van beverbont, bevertanden, knaaghoutjes, beverkeutels, boekjes, folders en noem maar op.


www.buitencentra.nl.

30.11.2014 - Lezing over bevers


Tijd 13.30 en 15.00 uur 
Startpunt Buitencentrum De Pelen, Moostdijk 15, Ospel 
Duur  2x 1 uur 
Voor wie  alle leeftijden 
Kosten vrijwillige bijdrage 
Onder begeleiding van gids n.v.t. 
Aanmelden Aanmelden is niet mogelijk, dus wees op tijd want vol = vol. 
Beschrijving Al jaren volgt en filmt journaliste/natuurfilmer Willy de Koning bevers. Ze heeft inmiddels een schat aan informatie en beelden vergaard. Bij De Pelen toont ze een powerpointpresentatie en een film waarbij ook beelden van ‘Ospelse’ bevers te zien zijn! Er is een boek of DVD te koop en genoeg gelegenheid om vragen te stellen. 
Meer informatie Kijk op www.buitencentra.nl. 

maandag 10 november 2014

De bever en de bruine rat



Zelfs na ruim zeven jaar intensief bevers volgen kan dit nijvere knaagdier me nog verrassen. 

Ik had mijn infraroodcamera opgehangen bij een kleine beverdam, in de hoop dat de bever er aan het werk zou gaan. 
Dat deed hij niet, kennelijk was de dam nog hoog en sterk genoeg om het water op het gewenste peil te houden. Deze dam is gebouwd van voornamelijk modder, met hier en daar een tak en wat gras. 

Op de cameraval stonden wel 104 korte filmpjes, allemaal 40 seconden lang. Tjonge dacht ik, toen ik hem weghaalde, dat is een mooie score. Thuis op de computer zag ik dat het voornamelijk opnamen waren van bruine ratten. Ook de steenmarter kwam een paar keer voorbij en een gaai. De bever stond er 8 keer op terwijl hij de dam passeerde. Hij ging er niet aan het werk, maar maakte wel een keer een geurmerk.


Maar er was een heel verrassend filmpje bij waarop de bever over de dam liep en meteen links buiten beeld zwom. Van die kant kwam vervolgens een bruine rat aangezwommen die op de dam kroop. 
Enkele seconden later kwam ook de bever weer links het beeld binnen gezwommen. Heel voorzichtig liet hij zich richting dam drijven en keek nieuwsgierig naar de rat, alsof hij er voor het eerst van zijn leven eentje zag. 

Ik vind het een opmerkelijke actie van de bever.


zondag 9 november 2014

Krantenbericht over de 'Hardenbergse bever'


Hardenberg: wachten op de bever wordt beloond

Bron: De Stentor, 4 november 2014

HARDENBERG - Ze maken nog net geen vreugdesprongetje, maar o, wat zijn ze heden blij, want de bever heeft na jaren wachten weer z'n snuit boven water gestoken in de Vecht.
Marga Oosterveld en Jeanette van Schaik van het waterschap Vechstromen willen echter uit vrees voor een massale toeloop van nieuwsgierigen niet verklappen waar de bever precies sinds enige tijd bivakkeert. 'Ergens tussen Hardenberg en de Duitse grens', maar meer aanwijzingen geven ze publiekelijk niet prijs. Afgelopen zomer werd het dier, bekend om z'n grote vooruitstekende knaagtanden, waargenomen door een Hardenbergse natuurliefhebber, die wel vaker langs de oevers van de Vecht struint. Dat hij hem ontwaarde was al een gelukstreffer, omdat bevers doorgaans schuw zijn en het liefst in gebieden vertoeven waar rust gedijt en de mens op gepaste afstand blijft. 

"De man wist ook zeker dat het een bever was en geen otter of beverrat, die hier al wel in grotere getalen voorkomen", vertelt Oosterveld terwijl ze met haar collega haar verhaal doet in een ooibosje aan de oever van de Vecht. "Toen hij onderdook gaf hij een klap met z'n platte staart op het water, dat is typisch iets voor de bever", vervolgt ze. "Hij lijkt wel wat op de beverrat, maar die heeft een dunne staart". En het bewijs voor de aanwezigheid van de bever bevindt zich in de onmiddellijke nabijheid van de medewerkers van het schap. Van Schaik laat een geknakt boomstammetje zien dat onmiskenbaar het (knaag)werk is van de bever. Even verderop langs de oever blijken er meer knaagsporen te zijn. Een burcht of iets wat er op lijkt is echter in de verste verten nog niet ontdekt. Van Schaik verwacht ook niet dat de bever, die zeer waarschijnlijk vanuit Duitsland de Vecht is afgezakt, aan een ingenieus bouwwerk als een dam zal beginnen. "Daarvoor is de rivier te breed", redeneert zij.

Toch is de leefomgeving voor de bever in de Vecht perfect. Een ideale habitat die mede is ontstaan dankzij de ingrepen die het waterschap in de Overijsselse waterweg heeft gepleegd. Ze zijn niet speciaal voor de bever gemaakt, maar het knaagdier voelt zich wel in z'n element tussen de ooibossen, de nevengeulen, de ruigtevegetatie en rustplekken. "Een cadeautje voor het waterschap", roepen Oosterveld en Van Schaik in koor. "Wat er gemaakt is blijkt te werken. Het is een bevestiging dat we het goed doen met al onze plannen voor de Vecht. Van Schaik bekent dat ze een gat in de lucht sprong toen ze vernam van de ontdekking van de bever. "We zaten er echt op te wachten".

Niet ver over de grens was de bever al gesignaleerd en ook in het Drentse Bargerveen zijn ze al waargenomen. De bever in de Vecht is, zo is inmiddels vastgesteld, nog een jong dier. Het waterschap is er over getipt door de natuurliefhebber. De twee medewerkers van het schap verkneukelen zich al over het vooruitzicht dat het niet bij dit ene exemplaar zal blijven. "Nu maar hopen dat er een vrouwtje langs komt zwemmen en dat ze dan een gezinnetje gaan stichten", glundert Marga Oosterveld.

zaterdag 25 oktober 2014

Drie bevers tegelijk op cameraval

https://www.youtube.com/watch?v=mqbyyZ2PYbk&list=UU3W5PZYJ2rKpyEey5unFhpA

Met een gevoel van spijt laat ik mijn opblaaskano leeglopen. Daar heb ik in het afgelopen seizoen weer veer plezier van gehad bij het bevers spotten. Zelfs tijdens deze herfstvakantie lukte het nog een keer om op een ochtend bevers te zien, (zie vorige blog). 

Na die succesvolle ochtend deed ik nog een paar pogingen, maar verder dan knaaggeluiden en een staartklap ' s avonds in het donker, veel wind en gekleum 's morgens vroeg kwam ik niet. Nu zal het niet meer lukken. Ik berg de kano op tot ik hem in het voorjaar weer kan gebruiken.
Onze herfstvakantie op de boot is bijna ten einde. Gistermiddag voeren we naar de Hatenboerplas bij Roermond. Vlak voordat we aanlegden zag ik verse beversporen langs de oever. Daar liep ik naar toe en zag dat er diverse dunne boompjes tussen de andere waren blijven hangen. Voor de zoveelste keer hielp ik de bevers een handje door de verse takken en bladeren naar de grond te werken. En ik plaatste er mijn cameraval.

Ik verwachtte er niet veel van, maar was vanochtend stomverbaasd dat er zelfs wel drie bevers op 1 filmpje stonden. Zo te zien op de display een volwassen exemplaar met twee jongen, maar dat moet ik thuis op de computer eerst beter bekijken.
De twee kleine bevers gaan meteen te water en verdwijnen uit beeld, de derde snuffelt en knabbelt aan de takken die ik met mijn handen had beetgenomen.



Ik had gedacht dat op deze locatie maar slechts af en toe een bever voorbij zou komen. Deze zomer nog had ik hier tevergeefs alle oevers nagekeken op zoek naar een burcht, want ik vond wel verse sporen.
De dichtstbijzijnde burchten zijn minimaal een kilometer ver weg. Zou er dan toch een nieuwe locatie dichterbij zijn of zijn deze bevers met z'n drieën hier naar toe gezwommen?

http://waarneming.nl/waarneming/view/89414327

Weer een ochtend succesvol bevers kijken

http://waarneming.nl/waarneming/view/89288961

zaterdag 18 oktober 2014

Toch nog weer een bever gezien

Ik dobberde al een uur in mijn kano, net over de Belgische grens, in de hoop dat de bevers vroeg wakker zouden worden, maar dat gebeurde niet. Het was wel een prachtige avond en ik zag twee dodaarzen en twee ijsvogels.
De speedboten waren weer reuze vervelend, dat is vaak erg hinderlijk.
Helaas werd het snel te donker, maar net op het moment dat ik mijn fotocamera in de tas wilde opbergen verscheen er een beverkopje boven water. En ja, toen moest ik natuurlijk nog een poosje blijven kijken. Ik kon hem, een juveniele bever, nog vier keer zien. Fotograferen ging niet meer. Ik hou er niet zo van, maar ik heb toch maar een foto met flitslicht gemaakt. Het is een surrealistisch plaatje geworden.
De rest van de beverfamilie sliep nog toen ik weer terug peddelde. Het was inmiddels pikdonker.

http://waarneming.nl/waarneming/view/89280790

woensdag 15 oktober 2014

Bever nog vrijgezel


 

Het was vandaag een mooie dag om beversporen te zoeken. Weliswaar zit nog bijna al het blad aan de bomen, maar het is wel de tijd dat bevers beginnen met het opknappen van hun burchten en weer meer aan bomen knagen. Bovendien moest ik vandaag toch in de buurt zijn van een paar plekken die ik wilde bezoeken. 


Allereerst haalde ik mijn cameraval op bij een burcht waar hij zes nachten hing. Zoals gewoonlijk waren mijn verwachtingen weer veel te hoog. Slechts 1 opname van een bever. Verder waren het muizen, ratten, konijnen en eenden die met hun beweging de camera hadden laten snorren. 
 



Maar die ene opname is wel een hele leuke. De bever is er bezig om modder en waterplanten op zijn burcht te brengen. Meestal dragen ze de rotzooi in hun voorpoten, maar deze had het in zijn bek. Ook vond ik in de buurt van de burcht nog wat verse knaagsporen. 


Aan de hoeveelheid sporen en de grootte van de burcht te zien, gaat het om een alleenstaande bever, die nu zijn tweede seizoen als vrijgezel ingaat. Ik had gehoopt een opname op de cameraval te zien waarop twee bevers staan, maar helaas, hij of zij heeft nog geen partner gevonden. Ik hou de locatie geheim.


   


De tweede plek waar ik rondsnuffelde was bij de Asseltse Plassen. Daar woont een hele familie met bruine en zwarte bevers. In het verleden heb ik daar prachtige filmopnames gemaakt, maar deze zomer zag ik ze weinig. Ik vermoedde dat ze waren verhuisd en wilde dat nu onderzoeken. 

En inderdaad, op een andere plek, niet zo ver van de oude burcht, vond ik een dam, knaagsporen en enkele burchten.




dinsdag 7 oktober 2014

Te vroeg donker en te laat licht om bevers te spotten


Om kwart over zeven 's morgens zit ik in de kano. Eigenlijk is het 'beverseizoen' voorbij, maar ik wil toch nog een keer proberen om een exemplaar van de door mij zo geliefde diersoort te spotten. 

Dus voor dag en dauw eruit, kou, wind en golven trotserend. Dat zijn nou eenmaal de gevolgen van mijn uit de hand gelopen passie. Ik reken nergens meer op, maar voordat herfst en winter hun intrede doen probeer ik me daar op voor te bereiden met, wie weet, een laatste beverontmoeting. 

Gelukkig heb ik tegenwoordig een cameraval, zodat ik in de periode met weinig daglicht toch nog af en toe een bever voor de lens heb. Strenge vorst wil nog wel eens een bever overdag naar buiten lokken voor een beetje zonnewarmte en een extra stukje schors voor de broodnodige energie. Hoogwater, niet leuk voor bevers, gunt mij soms het zicht op een bever. 

Ik ga er vanuit dat het seizoen om bevers waar te nemen er voorlopig op zit. Toch zie ik er deze morgen nog een. Een juveniel zwemt in mijn richting, ziet me en duikt een paar keer onder. Ik volg hem even, maar peddel dan in de richting waar hij vandaan kwam. Daar ligt een boom in het water, misschien zitten er nog een paar te vreten. Dat is niet het geval. Ik kano weer richting burcht. 


De jonge bever is ergens halverwege blijven steken en knabbelt nog wat aan het riet. Na een paar minuten heeft hij genoeg, zwemt verder naar de burcht en duikt er onder. 
Daar ligt de rest van zijn familie waarschijnlijk al lekker te slapen. Deze laatkomer gunde me nog een laatste blik. 

Nu even doorbijten en wachten tot in het voorjaar het licht weer terugkomt.

zondag 28 september 2014

Bever maakt zich kwaad




Soms kunnen bevers heel dom te werk gaan bij het omknagen van bomen. 
Dan blijven de bomen ergens tussen de takken van andere bomen hangen en zijn de lekkere blaadjes onbereikbaar. 

Zo was dat ook bij het boompje op het onderstaande YouTube-filmpje. Een lang, dun boompje. Een meter of 6/7 hoog met een stammetje van zo'n 9 cm doorsnee. 
Om de bever een handje te helpen heb ik het met enige krachtsinspanning losgekregen uit de takken en weten om te buigen naar een andere valrichting. Zo kwam het terecht naast een dikkere boom waaraan de bever al was begonnen met knagen. De cameraval stond er op gericht vanaf een andere boom. (zie foto)

Twee kansen dus om een bever te filmen, verder knagend aan de dikke boom of etend van het dunne boompje. Hij koos voor het laatste en liet het zich lekker smaken.

Op het filmpje heeft hij het stammetje al een keer doorgeknaagd en wil de rest meenemen. Dat lukt niet, hij maakt zich kwaad en besluit dan (net op het eind van het filmpje) om er eerst nog een deel af te knagen. 

Het trucje met het ombuigen van de verkeerd omgevallen boompjes haal ik wel vaker uit. Je kunt stellen dat ik de natuur manipuleer door de boom op de grond te laten vallen, maar ik vind het zonde om het onbereikbaar voor de bever ergens in de hoogte te laten verdrogen. Dat was immers de bedoeling niet. Meestal maakt de bever gretig gebruik van mijn manipulaties. 



donderdag 11 september 2014

IJsvogels en bevers kijken gaat vaak samen


Om kwart over zeven's avonds kruis ik vanuit Stevensweert met de kano de Maas en bevind me daarna in het buitenland, België in de buurt van Kessenich. Hoewel het al vroeg donker wordt ga ik toch nog een avondje 'beveren'. 

Ik laat me onderuit zakken in de kano, want het zal nog wel even duren voordat er een bever verschijnt, áls t'ie al komt. Maar ik kan meteen weer rechtop gaan zitten en de camera ter hand nemen, want links en rechts schieten de ijsvogels langs me heen. Helaas valt fotograferen niet mee, er zijn teveel golven. Eerst tel ik er twee, dan zie ik er drie. 

Vlak bij de beverburcht gaan er twee zitten. Terwijl ik me daar op concentreer zie ik in mijn linkerooghoek iets bewegen, een takje. Tjonge, er is al een bever wakker. Het is een jong, die met zijn kleine beverhandjes naar iets groens grijpt. 
In een donker, verscholen hoekje eet hij het op. Dan zwemt hij verder. Na een poosje volg ik hem en ontdek hem weer terwijl hij her en der een blaadje eet. 

Ondertussen vliegen de ijsvogels me letterlijk om de oren. Telkens strijken ze samen neer in een struik, dicht bij elkaar. Ik heb er drie tegelijk in beeld en op dat moment vliegen er naast me nog twee achter elkaar aan. Ik kan de ijsvogels heel dicht naderen Ik laat de kano er zo rustig mogelijk naar toe drijven zonder te bewegen, tenminste als de wind het toelaat.



De ijsvogels, het zijn juvenielen en nog niet zo goed op kleur, trekken zich niks aan van de kleine bever die onder hen door zwemt. Dan zie ik een tweede jonge bever. De twee ravotten met elkaar.

Op dat moment staat er ineens een oude reebok met een grijze kop op de oever. Ik weet nu echt niet meer waar ik kijken moet. Zoveel moois tegelijkertijd, dat heb ik nog nooit meegemaakt. Het is ondertussen al aardig aan het schemeren, de foto's zijn niet al te best, maar ik geniet volop.

Jonge bevers zijn vaak nieuwsgierig en argeloos en durven dichter bij de kano te komen dan de oudere dieren. Maar de jonge ijsvogels doen er nog een schepje bovenop, die zijn nog argelozer dan de bevertjes.

Ik had geen al te hoge verwachtingen van deze 'beveravond', maar peddel dus heel tevreden terug naar de jachthaven in Stevensweert. Meestal zie ik wel een ijsvogel als ik zit te 'beveren', maar vijf is wel een behoorlijke score! Vlak voordat ik weer de Maas oversteek zie ik ook nog de ouders van de jonge bevers. 

 

Ik slaap een nachtje op onze boot en ben de volgende ochtend al weer vroeg present. Zelfde recept als de avond ervoor, alleen de adulte bevers laten zich niet zien.


donderdag 4 september 2014

Bevers doen zich tegoed aan mais


Het is weer de tijd van 'opvetten'. Met het oog op de komende winter is voor veel dieren de herfst een periode om flink te schransen. 
Dat is bij de bever niet anders. Daar waar hij kan doet hij zich, naast zijn gewone menu, tegoed aan landbouwgewassen. Bieten en mais zijn populair. Wie er oog voor heeft ziet hier en daar de sporen daarvan. 
 
Een wissel vanuit het water naar een bieten- of maisveld, ligt vaak bezaaid met verloren bladeren of hele stengels. De bever kiest er meestal voor om niet meteen ter plekke zijn lekkernij te verorberen, maar sleept er eerst mee naar de oever om het daar te eten. Bij onraad is hij dan snel veilig.


Erg zuinig met zijn voedsel is de bever niet, helaas. Hij steelt meer van de boer dan hij opeet. Her en der liggen bieten en maisstengels die hij achteloos laat liggen. Daarmee verraadt hij zichzelf. Soms drijven ze met de stroom mee naar elders. 



Als ik ergens een maisstengel in een beek zie drijven of een suikerbiet zie slingeren gaan meteen mijn alarmbellen rinkelen. Waar komt dat vandaan???


Zo heeft al menig verdwaalde biet of maisstengel mij op het spoor van de bever gezet. 
Vorig jaar hing ik mijn cameraval op bij een bietenwissel naast de Swalm. Bingo! 
Een stelende bever gefilmd.




Op een andere plek liep een bever op een nacht 12 keer met een maisstengel naar het water.  Dat gaat op den duur aardig in de papieren lopen als de boer dat wil declareren. 
De Limburgse boeren zullen er niet al te blij mee zijn. Zeker niet dit jaar, omdat de overvloedige regenval veel gewassen (vooral bieten) heeft bedorven.

 

Let dus goed op als je in het veld bent. Wie weet zet een maisstengel of bietenblad je op het spoor van een bever.





zondag 31 augustus 2014

Hoera, een bever in Friesland


Er zijn nu, voor zover we weten, nog maar twee Nederlandse provincies waar de bever niet voorkomt; Noord-Holland en Zeeland. De derde provincie waar hij niet voorkwam, Friesland, is sinds vandaag van dat lijstje geschrapt. 

Via Twitter vernam ik dat otterspeurder Harry Bosma met zijn cameraval een bever heeft waargenomen. 
Op de site van Omroep Friesland lees ik dat de locatie ergens tussen Langweer en Sint Nicolaasga is. Dat ligt behoorlijk centraal in Friesland en ver van de dichtsbijzijnde bekende bevervestiging. Het blijft de vraag via welke weg de bever hier terecht is gekomen. Zelf denk ik dat hij uit de regio noord Drente/Groningen afkomstig is.
Na een voor Friesland beverloos tijdperk van 350 jaar is de komst van deze bever een heuglijk feit te noemen.

Vanaf deze plek wil ik Harry van harte gelukwensen met deze mooie waarneming.
Via de link hieronder is de opname van de bever te zien. 
De link daaronder vertelt dat natuurorganisatie It Fryske Gea er eigenlijk al op zat te wachten. Daar weer onder het bericht van Omroep Friesland.

https://www.youtube.com/watch?v=pWIjHR7x8WU

http://www.zuidfriesland.nl/nieuws/9144/opmars-otters-in-friesland-bevers-in-aantocht/

http://www.omropfryslan.nl/nijs/bever-wer-werom-yn-fryslan

Nu Friesland zijn eigen bever heeft vind ik het eigenlijk wel tijd worden dat Limburg zijn eigen OTTER krijgt. Die is er al beweren sommigen. Van verschillende mensen kreeg ik al signalen dat ze een otter hebben waargenomen. Ook al zijn daarvan geen foto's als bewijs, het kan natuurlijk best waar zijn.
Mijn cameraval heeft, voorzien van een lokstof in de buurt, al eens een aantal weken zijn best gedaan om een otter vast te leggen. 
Vergeefs. 
Maar het gaat gebeuren.....! 

maandag 18 augustus 2014

Polderveld: altijd bevers te zien


De vakantie is voorbij en de nieuwe werkweek is begonnen. De laatste dagen van onze vaarvakantie door Nederland brachten we door in Limburg. Mijn 'beverscore' tijdens de afgelopen vakantieweken was niet hoog, maar werd in Limburg nog aardig opgekrikt. Ik zag wel overal langs de oevers van Maas, Waal, Rijn, IJssel, Linge en Afgedamde Maas beversporen, maar de dieren ook daadwerkelijk waarnemen was lastiger. Bij De Steeg lukte dat wel, daar zag ik er een bij de jachthaven nadat ik er bevervraat had gevonden. Meestal ga ik dan eerst overdag met de kano op zoek naar de locatie waar ik de bever vermoed. Soms vind ik een burcht, soms ook niets. Toch kun je aan de hand van de sporenconcentratie wel ongeveer bedenken waar hij moet zitten. Niet overal had ik genoeg tijd om dat te doen. Daarom miste ik in de Flevopolder wel wat bevers, denk ik.
Bij Arkel vond ik in enkele kleiputten naast het Merwedekanaal verse beversporen. Een burcht vond ik niet, wel hoge oevers, maar mijn kanotocht 's avonds leverde geen bever op. 
Iets verder zuidwaarts, in het Land van Maas en Waal ontdekte ik in een afgesloten plas bij Nederhemert met de verrekijker omgeknaagde bomen op een eilandje. Ik kon er niet dichtbij komen. Op de uitkijk blijven staan zat er ook niet in want een hevige regenbui kondigde zich aan, zodat we snel naar de boot terug moesten fietsen.

Terug in Limburg fietsten we naar de visvijver van Ospel, zoals ik in mijn vorige blog beschreef. Ook lagen we nog een nacht met de boot bij Heel/Polderveld. 

Enkele jaren geleden vond ik het vrouwtje daar er al oud en krakkemikkig uitzien. Toch is ze er nog steeds en ze heeft weer jongen. Twee dit keer, vorig jaar nog drie. Het is een bijzonder dier dat al ettelijke keren vlak langs me kwam zwemmen, rustig blijft knagen als ik in de buurt ben. 
Dit keer zag ik hoe ze met veel lawaai een grote tak velde, er een deel vanaf knaagde en daarmee vlak langs mijn kano zwom. Ik kon haar bij wijze van spreken de tak afpakken toen ze onder mijn peddel door zwom. De camera snorde. Daarna verdween ze met de lekkere tak naar de burcht en verschool zich onder de takken waar het al aardig donker was.
Toch kon ik ook daar haar weer dicht benaderen, zonder dat ze zich iets van me aantrok. Ze was er met een jong aan het eten, later kwam er nog een tweede jong bij. De jongen reageerden alerter op mijn aanwezigheid dan hun moeder, die vindt het allemaal wel best en is blijkbaar aan me gewend.



Wat ik ook bijzonder vind bij deze beverfamilie is de plotselinge aanwezigheid van een zwarte volwassen bever, terwijl de hele familie bruin is. Twee jaar geleden zag ik die voor het eerst. "Het oude vrouwtje is dood", dacht ik toen, "en dit is het nieuwe vrouwtje". Dat bleek dus een misvatting, want het vrouwtje leefde nog. Een nieuw mannetje dan? Dan zou je toch verwachten dat er ook zwarte of donkerbruine jongen worden geboren. Vorig jaar waren er drie bruine jongen, nu twee bruine. 
Vorig jaar zag ik de zwarte bever nog, dit jaar niet. Het is me een groot raadsel. Echter, andere adulten of subadulten heb ik deze keer niet gezien, die waren misschien al elders aan het foerageren. Dus de zwarte kan er nog steeds zijn, maar wat is zijn/haar plek in de familie?
Zou een beverfamilie zomaar een 'vreemdeling' accepteren?

woensdag 13 augustus 2014

Spijt van bevertoerisme



http://waarneming.nl/waarneming/view/87180485

Enkele maanden geleden spotte ik voor het eerst bevers bij de visvijver van Ospel, die ik via waarneming.nl en Twitter wereldkundig maakte. De lokale nieuwssite Ospel Actueel pakte het op en ik voorzag hen via mijn blog van informatie over deze bevers. 

Daar heb ik nu een beetje spijt van, want het bracht mijns inziens iets teveel bevertoerisme op gang.
Onze vaarvakantie loopt zolangzamerhand ten einde en we zijn weer terug in de provincie Limburg. Vanuit Nederweert fietsten we vanavond naar de visvijver van Ospel. Dat is op zich al een hele onderneming. Met de auto kom je er gemakkelijk; met de fiets moet je 4 km omrijden. 
Om half 8 waren we ter plekke en meteen met succes, twee bevers.
Er kwam ook nog een mevrouw, daarna twee heren, daarna nog een heer. Kortom, er stonden zes mensen bij de vijver van wie er drie te hard praatten. Niet iedereen vindt het kennelijk nodig om zich rustig te houden.

Aan het gedrag van de bevers zag ik dat ze zich minder op hun gemak voelden. Ik hoorde een klap van een beverstaart omdat een bever werd opgeschrikt. Bij te veel menselijke beweging op de oever verdwenen ze in de burcht om zich daarna lange tijd niet te laten zien. De voorgaande keren dat ik hier was lieten ze zich doorlopend zien en waren ze heel ontspannen aan het foerageren. Nu niet meer helaas.
Ik heb ervan geleerd, ik moet niet meer zoveel reclame maken voor mooie beverlocaties. Er komen teveel mensen op af die lijken te denken dat ze even naar de dierentuin gaan en met een grote telelens snel een mooie plaat kunnen schieten. Maar bevers spotten in de vrije natuur vraagt een heel ander gedrag.

vrijdag 8 augustus 2014

Beverwaarnemingen in vakantietijd

http://waarneming.nl/waarneming/view/86936878

We varen al een paar weken door Nederland.
Na het ontdekken van de nieuwe beverlocatie bij Rheden/De Steeg (zie vorige blog) lagen we een nacht voor anker bij het recreatiegebied Rhederlaag. Bij een vers omgeknaagd boompje plaatste ik mijn cameraval. 's Avonds ging ik 'beveren', helaas zonder succes en ook de cameraval registreerde geen bever. Jammer.
Daarna  voeren we verder over de IJssel. Overal langs de oevers zag ik in het voorbijgaan verse beversporen. Bij de Duursche Waarden en de Vreugderijkerwaard ging ik 's avonds kijken, weer niets. Ik ben niet voldoende op de hoogte van de plaatselijke situaties en de beste locaties.
In de Kop van Overijssel zijn (nog) geen bevers, die komen er ongetwijfeld. Binnen twee a drie jaar verwacht ik ze hier. Vanuit de Vecht en het Zwarte Water (mogelijk uit Duitsland) en/of vanuit de polders. Op het slibdepot IJsseloog zitten ze al. Varend op het Ketelmeer zag ik vanaf afstand met de verrekijker de sporen.
De bever op IJsseloog kan vanaf de IJsselmondig zijn gekomen, maar wie weet is er een de polderdijk over geklommen. Als ze zich verspreiden in de Kop van Overijssel en zich mengen met andere populaties uit b.v. Duitsland zorgt dat voor genetische variatie.
Geen bevers dus daar. Wel hoopte ik op een otter. Het was me niet gegund, zelfs spraints heb ik niet gevonden. Ik ben te onervaren met otters.
We voeren door de polder over de Hoge Vaart richting Biddinghuizen. Bij de spoorbrug van de Hanzelijn lagen omgeknaagde boompjes in het water met verse sporen. Bij Biddinghuizen, in het Harder bos en in de Larservaart ontdekte ik beverburchten tijdens het varen. In het Harder bos konden we aanleggen en ging ik in de kano 'beveren'. Om 20.00 uur 's avonds kwam er een volwassen bever de burcht uit, bij een inham die vol met kroos lag. Die ging verderop verscholen onder de begroeiing zitten eten. Ik hoorde hem, maar kon hem niet zien. Terug naar de burcht. Ik hoorde er minimaal twee jongen piepen en knagen. Na anderhalf uur kwam er nog steeds niet een naar buiten. Pas laat in de schemering zag ik een jong vanuit de inham zich door het kroos worstelen, die dook onder bij de burcht. Ik twijfelde, waarom had ik die niet uit de burcht zien vertrekken?
De volgende morgen vroeg was ik er weer. Achter onze boot was een jong aan het eten, die zwom daarna naar de burcht. Daarna zag ik een tweede jong en twee volwassen bevers. Tenslotte leek er toch nog een derde jonge bever te zijn. Hij knaagde een rietstengel af, zwom er mee naar de burcht en dook er onder. Leuk.
Toen ik later op de boot de filmbeelden ettelijke malen had bekeken begreep ik mijn eigen twijfel. Dit was geen derde jonge bever, dit was een muskusrat. Mooie instinker!
Een nacht later lagen we bij de Lage Knarsluis. Daar zijn volop beversporen aan de westkant, maar ik had geen tijd om naar een beverburcht op zoek te gaan. Soms moet je andere keuzes maken en fietsen met man en dochter bij de Oostvaarders Plassen is ook prachtig. Laat op de avond ging ik nog kano-en, geen bever gezien.
Via het Markermeer, de Utrechtse Vecht en het Merwedekanaal varen we nu weer richting het zuiden. De 'beverscore' is tot op heden niet erg hoog. Ik hoop onderweg naar onze thuishaven nog een paar bevers te treffen. Ik hou je op de hoogte.

donderdag 24 juli 2014

Nieuwe beverlocatie bij De Steeg

http://waarneming.nl/waarneming/view/86599793

Via bovenstaande link is de nieuwe beverlocatie bij de jachthaven van De Steeg te zien. We liggen hier momenteel met onze boot en ik ontdekte vanuit de kano gistermiddag verse knaagsporen. Om tien uur 's avonds kwam de bever, een eenling nog, uit zijn hol en kon ik hem nog net fotograferen voordat het te donker was.
Eerder die avond keken echtgenoot Jan en ik bij de Havikerwaard, ook daar waren beversporen. Tijdens onze vaartocht over de Maas, de Waal, de Lek en de Rijn zag ik ook overal beversporen. Te veel om op te noemen. En tientallen ijsvogels.

zaterdag 12 juli 2014

Hele beverfamilie bij Ospel




Twee weken geleden stond ik in de stromende regen bij de visvijver aan de Noordervaart bij Ospel. Nu ben ik weer in de buurt en opnieuw dreigt er regen. Het is al bijna te donker om bevers te fotograferen als ik om kwart over 9 aan de waterkant sta. Er vliegt een ijsvogel over me heen. Op de plek waar ik de bevers de vorige keer zag zijn ze niet, verder zoeken dus.  

Dat zoeken duurt gelukkig niet lang, want er zit er een op een afgekloven tak te eten. Een flink uit de kluiten gewassen bruine bever. Een tweede bever komt aangezwommen, die gaat ook op de tak zitten. Achter het riet zie ik het water bewegen, daar zit er vast ook een te knabbelen. Van een andere kant komt nog een bever aangezwommen om het gezelschap te versterken. Het is moeilijk om de grootte van de dieren in te schatten. Alleen als ze dicht bij elkaar zitten kan ik het verschil zien. Aan het zwembeeld herken ik twee jonge bevers. Hun rug drijft boven het wateroppervlak vanwege hun nog geringe gewicht. Ook zijn er kleurverschillen, bruine en lichtbruine.







Ik schiet het ene na het andere plaatje in de hoop dat er enkele foto's tussen zitten die goed genoeg zijn. Het wordt nu in ras tempo donkerder en de bevers gaan onverstoord door met voedsel halen en eten. Slechts één bever heeft me in de gaten, de anderen merken me niet op of 'doen alsof'. 


Ik twijfel over het aantal. Ik meen twee volwassenen, een subadult en twee juveniele bevers te zien. Zeker weet je dat pas als je ze ook echt alle vijf tegelijk ziet.

Thuisgekomen zie ik dat er een foto tussen zit waar er vier tegelijk opstaan. Dat had ik tijdens het fotograferen niet eens in de gaten, zo donker was het al.

Ik hou het voor de zekerheid op een beverfamilie van vier, maar het kunnen er ook vijf of zes zijn. In ieder geval een heel gezin. 

Drie dagen later ben ik er weer en ik kan naar hartelust filmen. Thuisgekomen zie ik op de filmbeelden dat er drie jongen zijn. Daarnaast is er het zogende vrouwtje en ik twijfel over de rest, twee subadulten lijkt het. Er is er namelijk niet één bij die qua grootte overeenkomt met het vrouwtje. Misschien heeft ze een redelijk jong mannetje dat nog niet zo groot is.