zaterdag 22 februari 2014

Bever sjouwt nog steeds met modder


Een koude winter is het niet en in de beverburcht is het vast aangenaam warm, maar de bever van de Teggerse Plas bij Ohé en Laak sjouwt nog steeds met modder om zijn onderkomen mee te onderhouden. Vier nachten hing mijn cameraval bij een burcht en uit de opnamen blijkt dat de bever ijverig doorgaat met het dichten van zijn burcht. Talloze filmpjes staan erop waarop de bever modder naar boven sjouwt. Helaas verdwijnt hij meestal snel buiten beeld, dus voor gebruik in een nieuwe beverdocumentaire heb ik er niet zoveel aan. Leuk, is het wel.


Bever met modder, Ohé en Laak



Via bovenstaande link kun je de bever bezig zien. Deze bever heeft een stukje uit zijn staart en is volgens mij het mannetjesdier van deze burcht. Ik heb hem vaker gezien en weet dat het vrouwtjesdier hier een complete staart heeft.

 


Nadat ik de cameraval had gecontroleerd ging ik nog bij een paar andere beverlocaties kijken. Bij de Molensteense Plas bij Stevensweert heeft de burcht te lijden gehad van hoog water en vertoont grote gaten. Maar er zijn diverse andere plekken rond de plas waar de bevers kunnen slapen in oeverholen. Ik had niet gedacht dat ze nog in de verwaarloosde burcht zouden zitten, maar toen ik door een gat naar beneden keek zag ik de prachtige bruine vacht van een beverrug. 
 

Voordat ik mijn camera kon pakken was de bever al vertrokken, geschrokken dus. Ik heb hem niet zien zwemmen en hij kwam ook niet terug op deze plek, waar houtsnippers op de bodem lagen als bedje. Ik denk dat deze bever linea recta naar een oeverhol is gezwommen om verder te slapen.



 





Bij Plan Stevol aan de oostkant van Ohé en Laak ging ik de burcht bekijken waar ik in de zomer voor het laatst was. De burcht was nu flink opgehoogd en er waren maar liefst drie bijburchten bijgebouwd, vlak ernaast. 

Dat mag ook wel, want dit is een grote familie. Vorig jaar zag ik er vijf tegelijk, terwijl er ook nog twee jongen waren dat seizoen. Maar eind september lag er een dode bever (ik denk een subadult) in de buurt van deze burcht. Dat kan er een uit deze familie zijn geweest, maar ook een indringer.



woensdag 12 februari 2014

BEVERKEUTELS (2)


Beverkeutels vind je bijna nooit, schreef ik in mijn vorige bericht. Een uitzondering daarop is de winterperiode. Als het erg koud is verblijven bevers wat minder lang in het water en meer op de oever, om niet al te veel warmte te verliezen. Ze moeten toch af en toe buiten de burcht wat eten zoeken en hun behoefte doen, daarna kruipen ze snel weer dicht tegen elkaar aan in hun onderkomen.
 
Tot mijn spijt is er deze winter geen enkele sprake van ijs en sneeuw. Ik mis het om op zoek te gaan naar winterse beversporen en bovendien ben ik een schaatsliefhebber.  Twee redenen dus om jaloers te zijn op mijn in Noorwegen wonende zus.

De winter van 2013-2014 kent in midden en noord Noorwegen weinig neerslag, maar wel vorst. In de weekenden trekken mijn zus en zwager op de schaats over rivieren en bergmeren en sturen me dan foto's om van te watertanden.

Dit weekend vonden ze in de buurt van een beverburcht keutels op het ijs. Ze twijfelden over de herkomst, maar ik denk wel dat het beverkeutels zijn. De bever heeft ze daar neergelegd toen het zwarte ijs nog water was. Het witte ijs lag er al eerder. Op die rand zat hij te eten en poepte ondertussen. 

 















De vorm is wel wat anders dan de beverkeutels die ik vond (langgerekter, net als bij een vos), maar de inhoud lijkt wel hetzelfde. De draden die er aan hangen lijken een beetje op haren, maar het zijn langharige mosdraden die uit de bomen zijn gewaaid. Ze bleven in de keutels hangen en vroren eraan vast. Er zit ook zo'n mosdraad vast in het ijs.


Als het ijs weg dooit zullen ook deze keutels in de diepte verdwijnen.