Het zat me niet mee met het 'beveren' de laatste week. Een keer helemaal natgeregend in de kano zonder iets te zien. Een avond de bevers wel horen knagen, maar niet gezien omdat ze zich onder de takken verscholen, nog een avond helemaal niets en slechts twee matige opnamen op de cameraval die ergens een week had gehangen.
Maar gisteravond was het mooi weer. Met de kano was ik net over de grens bij Stevensweert in een grindplas in België. Mooi zonnetje, en lekker uit de wind. Het water lag er als een spiegeltje bij. Na een half uur liet de bever zich horen. Ik liet de kano er naar toe drijven en kon hem mooi zien tussen de bladeren door. Net toen ik de camera liet draaien kwam er een speedboot langs scheuren. Dat mag daar niet, maar waar niet wordt gecontroleerd, daar gaat de mens zijn gang.
Zo ging het de hele avond. De bever liet zich heel goed benaderen of had me niet in de gaten, maar telkens weer waren het speedboten, waterskiërs en jetski's die de boel voor mij verpestten. Fotograferen en zeker filmen gaat dan nauwelijks. Als de bever een stukje zwom werd hij telkens overspoeld door golven. Ik maakte de hele avond alleen maar 'schokkende beelden'. Dus troost ik mij met de gedachte dat ik de bever wel mooi van dichtbij kon bekijken.
Deze bever was heel donker, bijna zwart. Een aantal maanden geleden zag ik hier een bruine bever. Misschien zijn er twee op deze locatie. Op de terugweg naar de jachthaven zag ik in de schemering daar ook nog heel even een bever zwemmen. Ook die is bijna zwart.
Tja de mens lapt graag regels aan zijn laars met alle gevolgen van dien. Mooi dat je toch een bever hebt kunnen spotten.
BeantwoordenVerwijderen