dinsdag 24 maart 2015

Beverartikelen in twee tijdschriften



 

Er vallen twee natuurtijdschriften op onze deurmat vanmorgen en in beide staat een artikel over 'mijn' bevers. 
Het lentenummer van het Limburgs Landschap maakt melding van mijn bever-dvd en in het kwartaalblad van de Zoogdiervereniging staat een groot artikel waarin ik 'het raadsel van de zwarte bever' probeer te verklaren.


zondag 22 maart 2015

Boete voor vernielen beverhabitat ingetrokken



Update naar aanleiding van blogbericht 3 februari:
 
Het is nauwelijks in het nieuws gekomen, maar wel vermeldenswaard vind ik. De staatssecretaris heeft namelijk de ton boete die was opgelegd aan Maasplassen B.V. in Roermond ingetrokken. 
Of dit nou een goed signaal is betwijfel ik, maar van een professional hoorde ik dat er waarschijnlijk op termijn toch wel een waarschuwende werking van uit gaat. 
Dat hopen we dan maar, hoewel ik het oneerlijk vind dat deze ondernemer er nu zo makkelijk mee weg komt. Hij heeft beloofd de zaak te herstellen rondom de burcht. 

Daar heeft de betreffende beverfamilie voorlopig niks aan. Die zijn gevlucht en voordat de begroeiing weer op orde is zijn we een paar jaar verder.
Lees meer in onderstaand persbericht (dat zij zelf verstuurden):





Boete RVO wordt ingetrokken
Permanente bescherming beverburcht Noordplas
Eigenaren Rob en Maurice Vrancken van Maasplassen Roermond BV in Roermond hebben aan de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland, die bevoegd is de Flora- en Faunawet te handhaven, een voorstel gedaan om een beverburcht aan de Noordplas in het buurtschap De Weerd op lange termijn geschikt te laten voor bewoning door de bever. De eerder aan Maasplassen Roermond BV opgelegde dwangsom van € 100.000 en een mogelijke dwangsom van € 150.000 bij een toekomstige overtreding zijn met de uitvoering van dit plan definitief van de baan. De rijksdienst kan namens de Staatssecretaris instemmen met het plan.
De gebroeders Vrancken gaan het leefgebied van de bever aan de oostkant afsluiten met een raster en de ingang met een poort. Daarnaast gaan ze een bosplantsoen aanplanten om een ruststrook te creëren. Het gebied ten westen van het aangebrachte raster kan zo verruigen. Zo ontstaat een ideaal leefgebied voor de bever. Werkzaamheden om het gebied schoon te houden zijn toegestaan. 
Met de uitvoering van dit plan wordt de eerder opgelegde dwangsom en de last onder dwangsom ingetrokken. De Staatssecretaris heeft inmiddels ingestemd met het uitvoeren van het plan. Deze week hoopt Maasplassen Roermond BV te kunnen starten met de werkzaamheden. 

dinsdag 17 maart 2015

"Dat rotbeest!"


Ik ben vroeg opgestaan en in de vrieskou sta ik om 07.00 uur bij de beverburcht op de oever van de Haelensebeek bij Grathem. Ik had er net zo goed niet kunnen gaan staan, want vijf kwartier later heb ik nog geen bever gezien. Gelukkig wel een ijsvogel, dat troost.
Maar vandaag heb ik meer pijlen op mijn boog. In deze regio zijn verschillende gebieden waar ik op zoek wil naar beversporen. 
En dat is niet tevergeefs. Het Meggelveld bij Wessem bijvoorbeeld. Ik vind er overal in het gebied diverse sporen, verse vraat, een wissel en knaaghoutjes. En weer twee ijsvogels. Aan de rand van Wessem is vlak voor de huizen een vers geurmerk gemaakt in de Panheelderbeek, even verderop flinke knaagsporen die niemand kunnen ontgaan. Daarna bezoek ik nog de Sleybeek en de St. Annabeemden bij Heel en de St. Antoniusplas bij Panheel.
Van vrieskou is allang geen sprake meer. Jas uit, das af, vest uit....het is gewoon warm geworden. Oppassen voor teken dus.

Bij sluis Heel, de grote sluis in het Lateraalkanaal, heb ik al vaak bevervraat gezien als we er langs voeren met onze kotter. Tijdens het varen kan ik het maar heel even zien en als er veel begroeiing is is al helemaal niet waar te nemen waar deze bever woont. Nu is het daar een perfecte dag voor, mooi licht en ik kan overal tussen de takken doorkijken. Tussen de dikke basaltkeien, die als oeverbescherming langs het kanaal liggen, groeien bomen en struiken. Daar heeft de bever lekker van gesmuld. Maar een plek waar hij woont vind ik niet. Het moet ook heel lastig zijn voor de bever om hier een onderkomen te bouwen, met al dat beton en die stenen.

Ik vraag aan een hengelaar die bij het water staat of hij hier wel eens een bever heeft gezien. 'Sport'vissers hebben soms interessante informatie. Maar deze hengelaar moet helemaal niets van bevers hebben, dat wordt meteen duidelijk. "Wat moet je met bevers? Die zitten hier niet! Die rotbeesten, ze knagen alles kapot!"
Ik probeer nog wat aardigs te zeggen over de bevers en dat er goede oplossingen zijn als er problemen ontstaan, maar dat is tegen dovemansoren. Terwijl ik me uit de voeten maak hoor ik hem nog mopperen: 'Die rotbeesten!"


Ze zitten hier wel, dat weet ik zeker. Een minuutje van de hengelaar verwijderd vind ik wat ik zoek. Een burchtje, bestaande uit een grote berg kleinere takken bovenop de stenen. Vanuit het water is de ingang verborgen met nog meer takken. Nauwelijks hoog genoeg om droog te zitten. Ik denk dat hier maar één bever woont. Tegen de hengelaar zeg ik veiligheidshalve niets, dat snap je.


donderdag 12 maart 2015

Een burcht op een burcht


Het is nog rond het vriespunt als bevervriend Ger Berendsen en ik ons melden bij de ruïne van kasteel Stein. Ger heeft met een andere natuurliefhebber, René, geregeld dat we bij de ruïne kunnen kijken. René gaat ons voor om ons mooie dingen te laten zien. Sinds een half jaartje huist hier een bever. Langs de Reebeek, een oude Maasarm zonder stroming, staan aangevreten wilgen. Een onbekende bomenliefhebber heeft een groot deel van de wilgen beschermd met gaas. Zo kan de ijverige knager er niet meer bij. Daar waar de beek dicht bij het Julianakanaal ligt is een wissel te zien, de route van de bever om naar het kanaal te gaan. We vinden er prenten (pootsporen) en een geurmerk.


René is een echte natuurkenner. Mijn blik is soms wat vertroebeld door het staren naar bevers, maar René wijst ons ook op andere bijzondere zaken. We zien parende padden en zeldzame planten zoals de vingerhelmbloem en gele kornoelje. De vogels zingen uitbundig.


Hoger en hoger klimmen we. Zit hier helemaal boven een bever? De burchtruïne ligt op een eiland met een slotgracht eromheen. Onderweg er naar toe zien we veel knaagsporen. René heeft een sleutel van de toegangspoort en eenmaal op het eiland krijgen we fantastische dingen te zien. Ik ben hier nog nooit geweest en vergaap me aan natuur en cultuur.



Meer weten over deze ruïne? Kijk op Wikepedia

http://nl.wikipedia.org/wiki/Kasteel_Stein



De bever heeft hier een eenpersoons-appartementje gebouwd op een hooggelegen toplocatie. Een burcht op een burcht! De bewoners van de appartementen aan de oostkant van de ruïne kunnen met een beetje geluk de bever zien. Vanuit de burchtgracht klimt hij geregeld omhoog om zich tegoed te doen aan lekkere boompjes.




We nemen afscheid van René en rijden naar Elsloo. Hier huist een hele beverfamilie bij een kasteelpark. Afgelopen jaar zijn er twee jongen gezien en de burcht wordt er voortdurend uitgebreid. De meest in het oog lopende activiteit is hier echter de aanwezigheid van een gigantische dam. Daarover zijn al heel wat woorden gesproken, er zijn voor- en tegenstanders. De dam stuwt het water namelijk over een wandelpad, het joggingrondje en de uitlaat-route voor de hond zijn onderbroken door een flinke waterpartij. Met deze zelfgemaakte vijver creëert de bever nieuwe natuur; andere soorten krijgen er kansen. Voor overheidsinstanties en natuurorganisaties is het een uitdaging om voor- en tegenstanders tevreden te stellen. Een hogere brug en een nieuw vlonderpad zouden een oplossing kunnen zijn.

Ger en ik hebben laarzen aan en waden er door heen. Tjonge, wat een gebied, wat een sporen. Het lijkt hier wel een beetje op wat de bevers in de Ardennen doen. Ook verder stroomafwaarts en stroomopwaarts vanaf het bruggetje liggen dammetjes in de Hemelbeek, we ruiken geurmerken,  reuzen van bomen hebben het loodje gelegd en op de eetplekken ligt het bezaaid met dikke en dunne afgekloven takken en stronken. Er zijn zelfs kanaaltjes gegraven om takken te transporteren.

Als in de toekomst deze beverfamilie zich nog verder uitbreidt en de tweejarigen een eigen territorium gaan zoeken, verplaatsen die zich misschien nog verder stroomopwaarts, richting Bunde. Wij zijn benieuwd hoe zich dat hier gaat ontwikkelen. Ger, bedankt!





woensdag 11 maart 2015

Boek over wildlifefotografie


 

Vandaag lag het op de deurmat: het Praktijkboek wildlifefotografie. Ik kreeg het toegestuurd als dank voor mijn medewerking. Eén van de redacteuren, Marijn Heuts, had me gevraagd of ik enkele korte stukjes wilde schrijven met tips over beverfotografie en een anekdote, aangevuld met foto's.  

 

Dat wilde ik wel; ik heb een dag over mijn bijdragen nagedacht en ben toen gaan schrijven. In mijn archief heb ik een handvol fraaie beverfoto's gezocht en alles opgestuurd. 

 

Uiteindelijk is er niet veel van mijn inspanningen overgebleven. Mijn teksten, die aanvankelijk voor een kadertje waren bedoeld, zijn geïntegreerd in het hoofdstuk over bevers. 
En van mijn foto's is er geen enkele geplaatst. Daar kan ik inkomen, hoewel er toch wel enkele voltreffers tussen zaten. Technisch stellen mijn film- en fotoaspiraties niets voor, daar ben ik eerlijk in. De ‘paniekstand’ is favoriet bij mij. Ik moet het hebben van mijn kennis over het dier en mijn geduld. En daarvan heeft de uitgever wel gebruik gemaakt. 
Volgens Marijn zijn mijn foto's niet gebruikt omdat ik geen lid ben van de site voor natuurfotografie, Birdpix, een site van de uitgever van het boek.

 



Ik vind het een prachtig boek. Het is de vijfde in een serie met andere praktijkboeken. Kijk maar eens op de site via bijgaande link.

 
In het boek staat ook een verwijzing naar dit blog. Lezers die via het boek hier zijn terechtgekomen, wees welkom! 
Wil je nog meer weten over het volgen van bevers? Dan kun je ook mijn boek 'Avonden aan de waterkant' bij mij of via Bolcom bestellen. En op mijn nieuwste dvd (met 2 films) kun je zien wat ik zoal beleef bij het filmen en fotograferen van bevers in de vrije natuur. Meer informatie over de films kan ik je sturen als je me mailt via willydekoning@home.nl. 




Mijn medewerking is ook gevraagd voor een nog veel mooier en grootser project. Daar ga ik binnenkort mee aan de gang en ik popel om te beginnen. Dit is al het 9de jaar dat ik de bevers volg en ze vervelen me nog lang niet. Iedere keer zijn er weer nieuwe uitdagingen met deze interessante knager.



 

vrijdag 6 maart 2015

Beversporen zoeken? Je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen



Ach, de meeste oma's en opa's zullen wel een eigenaardigheidje hebben waarmee ze hun kleinkinderen opzadelen, vermoed ik. De mijne is mijn beverpassie. 

Als ik in Gouda op mijn kleindochter pas fiets ik graag even langs de Winterdijk, vlak bij het spoor, om te kijken wat de Goudse stadsbever weer heeft uitgevreten.
 

Nou, die is weer lekker bezig geweest. Over een afstand van bijna een kilometer zie ik her en der in slootjes, inhammen en vijvers verse knaagsporen, een glijbaan, een half omgevallen boom, een eetplek en knaaghoutjes die in het water drijven. 



Het lukt me zelfs om een mooie afgekloven tak uit het water te vissen om die als trofee mee naar huis te nemen. Kleindochter Maud, net 1 jaar oud, slaat het allemaal met interesse gade. Je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen!


http://waarneming.nl/waarneming/view/98470755

http://waarneming.nl/waarneming/view/98470765