donderdag 12 maart 2015

Een burcht op een burcht


Het is nog rond het vriespunt als bevervriend Ger Berendsen en ik ons melden bij de ruïne van kasteel Stein. Ger heeft met een andere natuurliefhebber, René, geregeld dat we bij de ruïne kunnen kijken. René gaat ons voor om ons mooie dingen te laten zien. Sinds een half jaartje huist hier een bever. Langs de Reebeek, een oude Maasarm zonder stroming, staan aangevreten wilgen. Een onbekende bomenliefhebber heeft een groot deel van de wilgen beschermd met gaas. Zo kan de ijverige knager er niet meer bij. Daar waar de beek dicht bij het Julianakanaal ligt is een wissel te zien, de route van de bever om naar het kanaal te gaan. We vinden er prenten (pootsporen) en een geurmerk.


René is een echte natuurkenner. Mijn blik is soms wat vertroebeld door het staren naar bevers, maar René wijst ons ook op andere bijzondere zaken. We zien parende padden en zeldzame planten zoals de vingerhelmbloem en gele kornoelje. De vogels zingen uitbundig.


Hoger en hoger klimmen we. Zit hier helemaal boven een bever? De burchtruïne ligt op een eiland met een slotgracht eromheen. Onderweg er naar toe zien we veel knaagsporen. René heeft een sleutel van de toegangspoort en eenmaal op het eiland krijgen we fantastische dingen te zien. Ik ben hier nog nooit geweest en vergaap me aan natuur en cultuur.



Meer weten over deze ruïne? Kijk op Wikepedia

http://nl.wikipedia.org/wiki/Kasteel_Stein



De bever heeft hier een eenpersoons-appartementje gebouwd op een hooggelegen toplocatie. Een burcht op een burcht! De bewoners van de appartementen aan de oostkant van de ruïne kunnen met een beetje geluk de bever zien. Vanuit de burchtgracht klimt hij geregeld omhoog om zich tegoed te doen aan lekkere boompjes.




We nemen afscheid van René en rijden naar Elsloo. Hier huist een hele beverfamilie bij een kasteelpark. Afgelopen jaar zijn er twee jongen gezien en de burcht wordt er voortdurend uitgebreid. De meest in het oog lopende activiteit is hier echter de aanwezigheid van een gigantische dam. Daarover zijn al heel wat woorden gesproken, er zijn voor- en tegenstanders. De dam stuwt het water namelijk over een wandelpad, het joggingrondje en de uitlaat-route voor de hond zijn onderbroken door een flinke waterpartij. Met deze zelfgemaakte vijver creëert de bever nieuwe natuur; andere soorten krijgen er kansen. Voor overheidsinstanties en natuurorganisaties is het een uitdaging om voor- en tegenstanders tevreden te stellen. Een hogere brug en een nieuw vlonderpad zouden een oplossing kunnen zijn.

Ger en ik hebben laarzen aan en waden er door heen. Tjonge, wat een gebied, wat een sporen. Het lijkt hier wel een beetje op wat de bevers in de Ardennen doen. Ook verder stroomafwaarts en stroomopwaarts vanaf het bruggetje liggen dammetjes in de Hemelbeek, we ruiken geurmerken,  reuzen van bomen hebben het loodje gelegd en op de eetplekken ligt het bezaaid met dikke en dunne afgekloven takken en stronken. Er zijn zelfs kanaaltjes gegraven om takken te transporteren.

Als in de toekomst deze beverfamilie zich nog verder uitbreidt en de tweejarigen een eigen territorium gaan zoeken, verplaatsen die zich misschien nog verder stroomopwaarts, richting Bunde. Wij zijn benieuwd hoe zich dat hier gaat ontwikkelen. Ger, bedankt!





2 opmerkingen:

  1. Geweldig blog Willy. Bijzonder dat de bevers het zo hoog op zoeken. On-Nederlandse beelden daar in Elsloo met zo'n grote dam. Ik hoop dat ze mogen blijven.

    BeantwoordenVerwijderen