Bever voelt zich thuis in 't Sohr

Natuurgebied 't Sohr was een openbaring voor mij. Ik had op Waarneming.nl gezien dat er bijna een jaar geleden beversporen waren aangetroffen. Op weg naar het hoge noorden ging ik er daarom eens kijken. Hoppa, meteen al zag ik verse vraat. 

 

 

 

 

Wat een bijzonder gebied. De moeite waard op er nog eens terug te komen, de tijd te nemen en in alle rust te gaan wandelen.  Hoe komt de bever hier terecht, vroeg ik me af. Bij nader inzien lijkt dat niet vreemd. Het betreft een oude Maasarm. Door allerlei ingrepen van de mens afgesloten van de rivierstroom, maar de bever weet het gebied toch te vinden. Gewoon, omdat hij er hòòrt. Als er weer een serieuze hoogwaterperiode komt, zoals in 1993 en 1995, dan stroomt het Maaswater weer door 't Sohr.

 

Het lijkt wel of die bevers instinctief meer van de geschiedenis van het landschap weten dan ik. Je ziet het op meer plekken, waar ze oude Maasarmen opzoeken. Ik moet er eerst het internet voor raadplegen. Lees hieronder wat het IVN schrijft over dit natuurgebied:

't Sohr gelegen tussen Ooijen en Wanssum is een oude Maasarm die in de 15e eeuw van de Maas werd afgesneden. De arm is gelegen op het laagterras langs de steilrand in het overgangsgebied naar het deklandschap ten westen van de Maas in Noord-Limburg. Naast de turfwinning is 't Sohr, net als vele andere drooggevallen Maasarmen, in gebruik geweest als extensief grasland en voor de houtproductie.
De oude Maasarm vervulde tot en met 1995 een cruciale functie in de afvoer van hoog water op de Maas. Na de hoge waterstanden van 1993-1995 met de noodlottige wateroverlast voor de omliggende gebieden, is besloten deze Maasarm met kades af te sluiten. Hierdoor is er echter een flessenhals in de rivier ontstaan. De aangelegde kades leiden tot opstuwing tijdens hoog water. Door de nieuwe inzichten in waterbeheer kijkt men nu anders aan tegen de in 1995 genomen maatregel en heeft men besloten de ingreep weer ongedaan te maken en de oude arm zijn oorspronkelijke functie van parallelstroom terug te geven, maar wel in combinatie met beschermende en gebiedsontwikkelende maatregelen. Bij hoogwater mag de oude arm weer water voeren. Bij extreem droge perioden fungeert de arm als waterberging (vandaar de benaming 'klimaatbuffer').

De waterkundige ingrepen worden gecombineerd met het ontwikkelen van natuur en landschap. De Maas en de oude zijarm hebben het gebied tussen Ooijen en Wanssum tot een bijzonder gebied gemaakt. Van oudsher heeft de rivier het landschap gevormd door oude stroomgeulen en terrassen achter te laten. Het kleinschalige karakter, de landschappelijke waarde en de natuurlijke diversiteit zijn in hoge mate bepaald door de invloed van de rivier. De oorspronkelijke waterhuishouding wordt nu weer leidend voor het gebied. De oude arm met de hoogwatergeulen worden onderdeel van de Ecologische Hoofd Structuur (EHS). De invloed van de Maas in het gebied neemt weer toe, waardoor het gebied zijn oorspronkelijke dynamiek terugkrijgt. Het herstel van het systeem waarin de rivierdynamiek een hoofdrol speelt, leidt tevens tot nieuwe natuurdoelen. De ontwikkeling van natuur en landschap vormen uitgangspunt voor extensieve vormen van recreatie en bieden kansen in combinatie met de realisatie van bijzonder gelegen woningen in het buitengebied.
In 2012 zijn de werkzaamheden voor de herinrichting van het gebied afgerond. Het is nu de beurt aan de natuur. We kijken met spanning toe hoe de natuur zich ontwikkelt en het gebied weer in bezit neemt.

Bron: IVN