zondag 23 december 2018

Ook de Geleenbeek door bevers gekoloniseerd






Het heeft even op zich laten wachten, maar nu hebben bevers ook de Limburgse Geleenbeek bereikt. 







Ik zit er al een paar jaar naar uit te kijken en als ik een fietstocht richting Schinnen maakte inspecteerde ik altijd de oevers. 
Nooit zag ik beversporen. Vlak boven Sittard bij Millen wonen al jaren bevers die diverse keren jongen kregen. Die moeten ergens naar toe. 

Eén of meerdere bevers namen al de Rode Beek stroomopwaarts naar Schinveld. (Op 6 december schreef ik daar een blog over). 









Onlangs kreeg ik een tip dat er ten zuiden van Schinnen beversporen te zien waren. Bij zo’n melding wordt ik subiet heel nieuwsgierig; dat moet ik meteen onderzoeken. 

Het was niet makkelijk te bereiken, maar uiteindelijk vond ik vraat aan takken en bomen en zelfs een burchtje. 



Mijn cameraval maakte in de week daarna een prachtige opname van een bever die modder op zijn burcht brengt. 



Nog verder stroomopwaarts in de buurt van Hoensbroek vond ik meer sporen. Verse (maar ook al oudere) vraat aan takken en enkele oeverholen. Ik denk dat deze oeverholen door een andere (alleenstaande) bever zijn gemaakt en niet van de eerdergenoemde bever zijn. Mogelijk zijn er nu 2 bevers van hetzelfde geslacht, die beiden wachten op een partner.





Dat het zo lang heeft geduurd dat de bevers de Geleenbeek opgingen heeft denk ik te maken met de flinke barrière die ze moeten overbruggen. Nou ja, overbruggen? Zeg maar: onderbruggen. 

Ze moesten de hele binnenstad van Sittard door waar nog overkluisde delen in zitten. Vanaf Millen tot bij zwembad De Hatenboer waren al sporen, daarna werd het lastiger. 







Ze hebben de sprong gewaagd en hiermee is weer een stukje Limburg gekoloniseerd. 

Er zullen nog wel een paar plekjes overblijven in sloten, plasjes en kleine beken waar bevers kunnen gaan zitten. De meest logische plekken zijn nu voor mijn gevoel wel bezet, maar je weet het nooit met die bevers.  






dinsdag 18 december 2018

Weer nieuwe bevers in Bronbos Obbicht





In het Bronbos bij kasteel Obbicht waar begin 2018 acht bevers werden gevangen en gedood ontsprong er één de dans. Inmiddels heeft deze bever gezelschap van een partner en de twee hebben een nieuwe burcht gebouwd op een andere plek. Mijn cameraval filmde bij de burcht een bever die er een tak bovenop legde. 









Dammenbouw vindt ook al weer plaats en 
 Waterschap Limburg is opnieuw begonnen deze te verwijderen. 









Mooie gelegenheid om nu hier het 'bevermaatjes-project" om de overlast te beperken te introduceren, vind ik. Daarbij worden particulieren met een natuurhart als vrijwilliger ingezet om de dammen te verlagen. Ze worden opgeleid door het waterschap. 





In het betreffende gebied zijn bijzondere, zeldzame planten aanwezig die door de verhoogde waterstand zouden kunnen verdwijnen. Dat was voor het waterschap begin dit jaar mede reden om de bevers te vangen en te doden. 















Ik heb in het verleden zelf aangegeven dat ik achter het Beverprotocol van de Provincie Limburg sta. Daarin staat dat in uiterste gevallen bevers mogen worden gedood, na het proberen van alle mogelijke alternatieve oplossingen. Eén oplossing is hier destijds niet geprobeerd, dat is het 'bevermaatjesproject' en ik hoop dat dat nu wel gaat lukken. 


Lees alles over het doden van bevers in mijn 5 blogs van april dit jaar. 

donderdag 6 december 2018

Nieuwe bevervestiging bij Schinveld










Rondom de visvijver ten oosten van Schinveld, vlak bij de Rode Beek, zijn veel beversporen te vinden. Vandaag zag ik hele verse, maar ook oudere sporen. 











Vermoedelijk zit het dier er al zeker een half jaar. Bij het bezoekerscentrum zijn een paar ingestorte holen te zien, waar waarschuwingslinten zijn aangebracht. 








Waar de bever nu verblijft is niet duidelijk, misschien in een hol daar vlakbij. Ik vond geen burcht.

















Zeker is dat hij er nog wel in de buurt woont, want de knaagsporen zijn kakelvers. Ook langs de sloot (of beek) aan de oostkant van de vijvers zijn veel knaagsporen aan dikke bomen.



Het is de vraag of het hier om dezelfde bever gaat die twee jaar geleden opdook bij de voormalige kleigroeve van Mols, aan de zuidoostkant van Schinveld, middenin de Schinveldse Bossen. Tot dit voorjaar heb ik daar verse sporen aangetroffen. Ik ben er niet zeker van of hij daar nog verblijft. Misschien is hij deze zomer vertrokken vanwege de lage waterstand. 




In november zag ik er de ingang van een oeverhol, zichtbaar geworden door de lage waterstand. 







Als de bever hier inderdaad vertrokken is, is hij vermoedelijk via de Russcherbeek teruggegaan naar de Rode Beek en daarna richting visvijver bij Schinveld. 

De Russcherbeek stond deze zomer ook helemaal droog. 


De verse sporen bij de visvijver kunnen overigens ook van een andere bever zijn en mogelijk zelfs twee, want het is nogal veel wat ik aantrof.


Het is niet de eerste keer dat een bever zijn toevlucht neemt tot een visvijver. Op diverse plaatsen in Limburg maakte hij dat tot zijn domein, bijvoorbeeld bij Wijlre, Paarlo, Meerlo en Ospel. 


zaterdag 24 november 2018

Opnieuw beverburcht in gevaar













In het Maasplassengebied zijn veel ontwikkelingen gaande. Ik vind ze niet allemaal even 
positief. Zo verdwenen er al eens complete beverburchten op verschillende plekken. 



De ene projectontwikkelaar kreeg een dwangsom opgelegd van 150.000 euro (waar hij onderuit wist te komen door het plaatsen van een bordje), een andere hoefde slechts 3.000 euro te betalen. Een lachertje voor een projectontwikkelaar met een flinke geldbuidel. 












Opnieuw loopt de eerstgenoemde beverburcht gevaar als ik de tekst uit het L1-item mag geloven. Er komt steeds meer zogeheten 'avontuurlijke' watersport. Het avontuurlijke zit hem vooral in elektrisch aangedreven sensatie. 





De Noorderplas bij Roermond verandert van een natuurgebied in een watersportmekka. Daar hoef ik straks niet meer te kanoën en de bever zal waarschijnlijk vanzelf verdwijnen. Dat heeft die projectontwikkelaar goed bekeken. Als de bever wordt weggepest hangt hem geen boete boven het hoofd.

Nieuwsbericht over ontwikkeling Maasplassen





woensdag 21 november 2018

Bever eet boombast

Bever eet boombast

Mooi filmpje van een bever, staande op zijn achterpoten bij een boom. Tussen het knagen door eet hij af en toe wat van de boombast. Klik op de link hierboven. 


donderdag 1 november 2018

Struinen langs de Gulp



Dat valt niet mee, struinen langs de Gulp. Het kleine riviertje meandert er flink op los en is door de vele omheiningen, hekken, heggen, prikkeldraad, metershoge braamstruiken, schrikdraad en verboden particulier terrein niet erg toegankelijk. 

Ik ben dan ook uren bezig geweest om enkele kilometers te inspecteren op beversporen. Gelukkig niet tevergeefs, dat vermoedden jullie natuurlijk al. Bovendien, het Gulpdal is een prachtig gebied.

Tussen Slenaken en Waterop wandelde ik zondag met mijn man en wierp ik hier en daar al een vergeefse blik op de oevers van de Gulp. 



Vandaag tussen Gulpen en Billinghuizen had ik meer succes. Bij een bruggetje bij de Pesakerweg ontdekte ik een eerste spoor aan een in het water hangende struik. Verder stroomafwaarts richting Pesaken zag ik meer sporen en tussen de begroeiing door meende ik een dammetje te ontwaren. Ik kon er alleen niet bijkomen, dat was balen. Het begon te regenen, maar ik wilde het toch zeker weten. 





Gelukkig had ik rubberlaarzen aan en kon ik op een doorwaadbare plek naar de andere kant lopen en zo toch op zoek naar het dammetje. Inderdaad, er is een dammetje, maar niet meer goed onderhouden. Ook de diverse sporen her en der waren niet kakelvers. 



De Gulp is momenteel erg ondiep. Een bever moet hier meer lopen dan zwemmen, zeker als hij zijn dammetje(s) niet onderhoudt.







In de buurt van kasteel Neubourg ben ik weer diverse keren te water gegaan om de oevers links en rechts te inspecteren. Vanaf het bruggetje in het Nieuwborgerweidevoetpad (wat een mond vol) stroomopwaarts naar de viskwekerij vond ik diverse sporen. 







Er lag een redelijk verse tak op de oever, maar die kan van elders zijn aangespoeld. Geen idee of de bever hier nog in de buurt zit en of het nog een solitaire bever is die dan eens hier, dan eens daar verblijft. Hoge oevers voor een mooi hol zijn er genoeg. Geurmerken heb ik niet waargenomen.





Zeker is wel dat de bever de Gulp heeft gekoloniseerd. 

Dat had ik bijna twee jaar geleden al eens onderzocht, toen niets gevonden. 



Maar onlangs zag ik op Waarneming.nl meldingen van bevervraat langs de Gulp. Toen was mijn belangstelling weer helemaal gewekt.





dinsdag 16 oktober 2018

Kat-en-muisspel tussen bevers en waterschap

Vanmiddag heb ik met mijn dochter een rondje geracet en meteen mijn cameravallen, die in de buurt van Mariahoop hingen, opgehaald. Alleen een wegrennende rat en de neus van een paard stonden erop. Het kan niet altijd meezitten.

Een maand geleden was er op deze plek nog een fraaie dam en waren de bevers actief. Mijn cameravallen maakten een opname van twee bevers die elkaars vacht verzorgden en van een bever die een dun boompje omknaagde. 


Keer op keer worden de beverdammen door het waterschap verwijderd. 








Toen ik een week geleden de cameravallen ophing was de beverdam eens weer helemaal gesloopt, een treurige hoop takken lag op de andere oever. Er was niet voldoende water meer om in te zwemmen. 





Ik verwachtte dat de bevers de dam weer zouden opbouwen, maar dat gebeurde niet. Deze week is er geen beveractiviteit bij dit deel van de beek geweest. Vermoedelijk zijn ze weer verkast naar een andere plek in de hoop dat ze daar met rust worden gelaten.


Zo gaat dat hier al jarenlang. De bevers vestigen zich ergens, bouwen een dam, het waterschap verwijdert de dam, de bevers bouwen hem binnen een week weer op, het waterschap haalt hem weer weg, enz. Dat kan maanden zo doorgaan, totdat de bevers een eindje stroomopwaarts opschuiven of zich stroomafwaarts terugtrekken en het hele kat-en-muisspel weer van voren af aan begint. 






Ik vind het jammer dat elke keer weer de dammen rigoureus tot op de beekbodem worden weggehaald. Volgens mij komt daar een hoop gemakzucht bij kijken en neigt het waterschap er teveel naar om het de agrariërs naar de zin te maken. Vergeten wordt welke waardevolle bijdragen de beverdammen leveren aan de natuurdiversiteit. 

Door de huidige droogte liggen diverse beken in Limburg droog en sterven daar bijzondere vissoorten uit. Als de beverdammen waren blijven liggen had dat mogelijk op enkele plekken voorkomen kunnen worden. 


maandag 8 oktober 2018

Beverseizoen loopt ten einde


Met spijt stel ik vast dat het beverseizoen weer ten einde loopt. Bevers bij daglicht waarnemen zit er niet meer in, slechts met een beetje geluk nog in de vroege ochtend. 

Daarom maar een mooie foto van het afgelopen seizoen om nog na te genieten. 


Ik moet het nu weer hebben van de wildcamera en hoop daar mooie filmpjes mee te verzamelen terwijl ik slaap.




vrijdag 21 september 2018

Leucistische bever


Zet een stuk of veertig van deze bevers bij elkaar en je hebt een natuurlijk dambord. De natuur kent wel hele vreemde uitingen.


 
Niet alle bevers zijn bruin. Er zijn ook heel licht gekleurde bevers, roodachtig gekleurde bevers en hier in Limburg kennen we zwarte bevers (melanisme). 

Maar het kan nog gekker. In het artikel op de site van Martinez Beavers uit Amerika staat een filmpje met een witte bever (albinisme). Hoewel ik er niet helemaal zeker van ben of hij echt wit is. Het kan ook door overbelichting komen. 


Het meest bijzondere exemplaar vind ik wel de bever op bijgaande foto. Deze speling van de natuur wordt in Amerika Piebold genoemd. Bij ons beter bekend als leucisme. Albino's zijn helemaal wit en hebben rode ogen, omdat alle pigment ontbreekt. Bij leucisme ontbreekt het pigment hier en daar.

Klik op de link voor het hele verhaal. 


https://www.martinezbeavers.org/wordpress/2018/09/21/a-rare-beaver-sight-to-see/


Dit is wat Wikipedia over Leucisme meldt:
Leucisme is een afwijking bij dieren en mensen die leidt tot een verminderde pigmentatie. Leucisme lijkt op albinisme en wordt daar soms mee verward. Leucisme resulteert in een vermindering van alle types huidpigment, niet slechts van melanine. Het woord komt van het Griekse 'λευκὀς' (leukós) dat 'wit' betekent.
Dieren met deze afwijking hebben een witte vacht, huid, veren of schubben. De afwijking kan ook alleen voor delen van het lichaam zijn. De verschillen met albinisme zijn dat leucistische dieren hun normale kleur ogen hebben (albinistische dieren hebben rode ogen) en dat leucistische dieren geen verhoogde gevoeligheid hebben voor zonlicht. Ook zijn leucistische dieren vaak erg agressief tegenover de niet-leucistische dieren, waardoor deze in tegenstelling tot albino dieren, wel goed kunnen overleven in het wild zolang de lichte kleur het leven niet moeilijker maakt (zoals jagen voor voedsel).
Een bekend huisdier dat vaak leucisme kan krijgen is de goudvis. Op hogere leeftijd veranderen dan vrijwel alle schubben in de witte kleur.

maandag 10 september 2018

Bever knaagt een boompje om

Bevertanden zijn vlijmscherp en heel hard. Een dun boompje omknagen is binnen een paar seconden gebeurd. Bast en bladeren worden gegeten en de overgebleven takken worden gebruikt voor de dam die er vlak achter ligt.

 Kijk hier voor het filmpje

zaterdag 1 september 2018

Wat doet de droogte met bevers?


 

Hier en daar is wel wat regen gevallen, maar het droogteprobleem is nog lang niet opgelost. Niet voor boeren, waterschappers, tuinders, binnenvaartschippers en niet voor bevers. Ik beperk me tot de laatste groep.







In Limburg zijn bevers in de afgelopen jaren uitgeweken van de Maas en de Maasplassen naar de kleinere rivieren en beken. Simpelweg, omdat daar de territoria allemaal bezet waren.






De meeste beken zijn heel ondiep en de bevers bouwen er dammen om de vereiste waterdiepte te krijgen. Vaak werden dammen verwijderd omdat waterschap en agrariërs meenden er last van te hebben. Met de ervaring van de huidige droogte in het achterhoofd hoop ik dat de beleidsmakers van het waterschap zich nog eens achter de oren zullen krabben wat dit betreft. (zie 2 foto’s van de Pepinusbeek met het hekje: met dam in het verleden en in de huidige situatie)




 


In de afgelopen periode zijn sommige beken helemaal droog gevallen, waardoor vissterfte optrad. Ook bijzondere soorten zoals de beekprik.

Ik denk dat dit probleem deels had kunnen worden voorkomen, als de dammen er nog hadden gelegen. Dan had het water op sommige trajecten van de beken langer vastgehouden kunnen worden. Ik wil nog eens in herinnering brengen wat wij (Gijs Kurstjens, Hettie Meertens en ik) daarover begin dit jaar schreven:



“Bevers zijn unieke ecologische ingenieurs. Met hun geknaag en hun dammenbouw zorgen ze voor gratis natuur- en waterbeheer. Bevers ontwikkelen natuurlijke klimaatbuffers, door aanleg van dammen zorgen ze in beken voor het langer vasthouden van water, zodat het niet allemaal tegelijk naar de Maas en haar zijbeken stroomt. Het beverhout in stromend water zorgt ook voor ideale leefplekken voor waterfilterende diertjes die gratis het water zuiveren. Uit Brits en Belgisch onderzoek blijkt dat bevers voor tonnen euro’s aan verbetering van de waterkwaliteit en verbetering van hoogwaterveiligheid bijdragen.”



Het hele document is te lezen via  deze link

 

Het waterschap heeft, toen de situatie nijpend werd, samen met agrariërs enkele beken met grondwater gevuld. Hopelijk is het op tijd geweest voor de vissen en hebben de bevers er van mee kunnen profiteren.






Dit gebeurde onder andere bij de Pepinusbeek en de Putbeek. Daar was ik gisteren en ik zag hier en daar een beetje water staan. Ook zag ik dat de bevers er nog aanwezig zijn, want er waren enkele dammetjes met recente activiteit. Eén van de dammetjes was een staaltje knap metselwerk, van alleen maar modder.


















Een andere beek is de kilometerslange Vlootbeek tussen Montfort en Posterholt. Die ligt er al weken helemaal kurkdroog bij. (zie beide foto’s met de peilschaal) Daar kan geen vis en geen bever meer leven. Vissen sterven; bevers nemen de wijk naar een betere plek. Tenminste, dat vermoed ik.












Op Waarneming.nl zag ik een melding van een beverdam, verder stroomopwaarts in de Vlootbeek, nog voorbij Posterholt. Ik had allang het vermoeden dat de bever daar een keer naar tot zou trekken, maar nog nooit sporen gevonden. Daar fietste ik gistermiddag ook naar toe. 


 




Er lag een mooie dam, gemaakt van maisstengels, riet en modder. Door de dam was ook de waterstand in een zijsloot hoger, waardoor de bever makkelijk bij zijn gewenste voedsel kan komen. 
Heel slim. 




Hier staat de mais nog op de akker. Op veel andere plekken is al geoogst, omdat de mais door de droogte toch niet meer groeit. 




De bever zwemt er honderden meters door de sloot om mais te halen. Zelfs door een duiker onder een weg door en achter een stuw.










Ik heb geen idee hoeveel bevers hier zitten en of het de bevers zijn die uit Het Sweeltje hier naar toe zijn gevlucht. Eerlijk gezegd denk ik dat deze bever(s) er al langer verblijft, want in het deel vóór de dam (dat nu bijna droog staat) zag ik een ingevallen hol, duidelijk al wat ouder. 


Misschien zitten de bevers uit Het Sweeltje ergens anders. Als ik alle beekoevers wil aflopen/fietsen om dat te controleren ben ik dagen bezig, dus dat blijft een vraag. Feit is dat de bevers uit de drooggevallen beken enorme pech hebben met deze droogte. 

Als de beken zich weer vullen zullen ze vast terugkeren, hoewel er ondertussen misschien wel wat gesneuveld zijn door de stress, de onveiligheid en de extra gevaren, zeker voor de kwetsbare jonge bevers.



Ook de bevers in de Gelderse Poort hebben te lijden door de droogte, vrees ik, nu de Waal lager staat dan ooit. Ik ken het gebied niet goed, maar ik vermoed dat ook daar veel bevers op zoek moesten naar een beter heenkomen.




Van mij mag het heel veel gaan regenen.