WATERSCHAP NIET STOREN, WEL KRITISCH VOLGEN

Hoe lang duurt het nog voordat het Waterschap Limburg bekendmaakt in welk gebied zij bevers hebben gevangen en gedood? Ik weet het al een tijdje, maar hou het stil om het Waterschap niet voor de voeten te lopen. Ik wil ook niet dat het bekend wordt bij mensen die menen te moeten ingrijpen om bevers te beschermen en de vangkooi weghalen. Je weet maar nooit.

Het was voor mij een kwestie van afstrepen waar het niet kon zijn en de overgebleven locaties te onderzoeken, want nieuwsgierig was ik dus wel. Zo kwam ik enkele weken geleden terecht bij een vangkooi die overduidelijk voor de bever was bedoeld. De kooi is met een ketting vastgemaakt aan een boom en als de klep dichtvalt gaat er een seintje naar het Waterschap. Ik raad het Waterschap wel aan om deze kooi beter te camoufleren, want als ik hem vind kan een ander dat ook.

Gisteren was ik er weer en de kooi staat er nog, voorzien van verse appeltjes. Het ijs dat in het gebied lag was intact, dat wees dus niet op recente activiteit. Maar niet overal lag ijs, dus dat is geen sluitende indicatie. Aan de knaaghoutjes en ander knaagwerk kon ik niet goed zien of het kakelvers was, ik denk het eerlijk gezegd niet.

Dat de kooi er nog steeds staat verbaast me. Het wijst erop dat het Waterschap denkt nog één of meerdere bevers te moeten vangen of het gewoon niet weet. Er zit wel erg veel tijd tussen het vangen van de eerste bevers en de mogelijk laatste. Het kan zijn dat het een argwanend exemplaar betreft, dat gewoonweg de kooi niet inloopt, nu niet en nooit niet. Misschien dat een suikerbiet hem wel kan lokken.

Het Waterschap meldde dat het cameravallen gebruikt om te controleren of er nog bevers in het gebied zijn. Ik heb geen cameravallen kunnen ontdekken, maar misschien een cameraval mij wél!

Ik vraag me af of met een warmtemeting niet kan worden vastgesteld of er overdag nog een bever in de burcht zit. Er moet toch iets zijn om dat te kunnen testen?

 

Wat de locatie betreft heb ik vraagtekens over de rechtmatigheid van deze actie, die achteraf moet worden verantwoord door het Waterschap en/of Provincie. Het is natuurlijk leuk om de locatie van mijn ontdekking wereldkundig te maken. Toch doe ik dat niet. Ik heb zelf mijn instemming uitgesproken met het beverbeheersplan van de Provincie en de rol van het Waterschap daarin. Ik denk dat het nodig is dat er in uiterste gevallen maatregelen worden genomen. Pas nadat alle andere opties zijn geprobeerd. Dat kan dus betekenen dat er, zoals nu, bevers worden gedood. Anders gaat de bever ten onder aan zijn eigen succes en wordt hij door het publiek als een grote overlastgever beschouwd en neemt men misschien het recht in eigen hand. Het is naar mijn mening beter dat de overheid duidelijke kaders aangeeft en daar naar handelt, zodat de problemen beheersbaar blijven.

Daarom pleit ik nog maar eens voor het correct uitvoeren van het beverbeheersplan en hoop dat dierenliefhebbers daar begrip voor hebben. Ik ben zelf nog steeds (en blijf dat ook) een groot liefhebber van de bever en werp me op als hun ambassadeur.

Ik denk dat bevers er bij gebaat zijn als hier op een goede manier uitvoering aan wordt gegeven, dat is de beste bescherming die we in Nederland aan de bever kunnen geven.

  

Of dat op deze locatie gebeurt, dat weet ik niet. Ik kan niet beoordelen of er genoeg aan is gedaan om de overlast hier te voorkomen of te beperken. Ik weet niet precies wiens belangen hier allemaal worden geschaad. Dat deze locatie het Waterschap handenvol werk kost geloof ik, maar ik weet ook dat datzelfde Waterschap een plan heeft om ‘bevermaatjes’ op te leiden. Dat zijn vrijwilligers die helpen om dammen te verlagen en andere bevergerelateerde problemen op te vangen. Daar wordt binnenkort een pilotproject mee gestart in Noord-Limburg. Had dit gebied daarvoor ook niet in aanmerking kunnen komen? Dan had deze maatregel misschien kunnen worden voorkomen.

 

Al lopend door dit gebied voel ik spijt over wat er hier gebeurt, zo jammer dat dit nodig is. Ik heb de bevers hier nooit in levende lijve gezien, maar in het verleden wel mooie opnamen op mijn cameraval gehad. Een dubbel gevoel dus, die tip over de suikerbiet.

Mijn verhaal is inmiddels lang genoeg, maar ik ben nog niet uitgesproken. In een volgend blog wil ik iets zeggen over de dode bevers. Wat doen we daarmee? Opeten, teruggeven aan de natuur of in de destructieoven?