Opiniestuk voor Vakblad Groen

Vakblad Groen is een magazine over ruimte in stad en landschap en wordt gelezen door bestuurders en proffesionals in de groene sector. De redactie vroeg me om een opiniestuk te schrijven over de bever. De tekst staat hieronder.

“Ik ben blij met het beverprotocol, anders verliest de bever alle goodwill”

In 1826 verdween de Europese bever (Castor fiber) uit Nederland. Bevers waren geliefd om hun kostbare vacht en gehaat om hun activiteiten. Om beide redenen werden ze in Europa uitgeroeid, op een paar kleine restpopulaties na. In 1988 werden ze in de Biesbosch geherintroduceerd en eerder al in enkele andere Europese landen. Solitaire bevers trokken vanuit België en Duitsland naar Limburg. Om hen van partners te voorzien werden er in de periode 2002-2004 ruim 30 bevers bijgeplaatst.

In 2007 zag ik voor het eerst beverknaagsporen en mijn interesse was gewekt. Ik viel als een blok voor de bever en ze blijven me boeien door hun fascinerende levenswijze en hun leuke uiterlijk. Deze knaagdieren voeden zich met boombast, takken, grassen, kruiden, waterplanten en soms fruit en landbouwgewassen. Ze kunnen niet klimmen en knagen dus bomen om om bij hun voedsel te komen. Zo nodig passen ze het landschap aan hun wensen aan. Dat doen ze door dammenbouw, zo worden ondiepe beken diep genoeg om veilig te kunnen zwemmen en voedsel te transporteren.

Ik leerde de bevers steeds beter kennen. Als autodidact maakte ik er films over, schreef een boek, geef lezingen en excursies en word soms geraadpleegd door professionals. Waar ik eerst nog moeite moest doen om een glimp van een bever op te vangen, daar struikel ik er nu bijna over. In Limburg, mijn woonprovincie, groeit de populatie het hardst vanwege de genetische variatie. Niet verwonderlijk dus dat zich hier de eerste problemen aandienden. Dammenbouw verhoogt de grondwaterstand en het waterschap maakt hoge kosten om dit voor boeren op een aanvaardbaar peil te houden. Talloze bomen leggen het loodje en dat is in stadsparken geen fraai gezicht. Gemeenten nemen maatregelen om hun bomen te beschermen. Het beverprotocol van de provincie Limburg maakt het nu zelfs mogelijk om bevers te doden, nadat alle alternatieve oplossingen zijn uitgeprobeerd. Het kon niet uitblijven; daar volgden zowel emotioneel verzet als instemming op.

 

En ik? Ik ben blij met het beverprotocol, anders verliest de bever alle goodwill. Werknemers van het waterschap zullen hier uitvoering aan geven en ik verwacht dat dit jaar de eerste bevers gedood zullen worden. De bever is nog steeds een beschermd dier, de rechtmatigheid van deze acties wordt achteraf door de rechter getoetst. Het is dus zaak om strikt volgens het protocol te werken. Eerst de alternatieve oplossingen toepassen zoals bomen beschermen, dammen verlagen of voorzien van een buis, rasters aanleggen, gebied aankopen enzovoort. Bevers leveren hun bijdrage aan de biodiversiteit, maar veroorzaken soms ook overlast. In ons postzegellandje zijn er nu eenmaal regels nodig om dat in goede banen te leiden.

Willy de Koning, Sittard